Kratke informacije
Ime i prezime | Duško Vujošević |
Datum rođenja | 3. mart 1959. |
Mesto rođenja | Podgorica |
Država | Srbija / Crna Gora |
Prebivalište | Beograd |
Zanimanje | Košarkaški trener |
Biografija
Duško Vujošević je crnogorski i srpski košarkaški trener. Rođen je 3. marta 1959. godine u Titogradu (današnja Podgorica), a veći deo života proveo je u Beogradu. Oženjen je i ima jedno dete.
Trenersku karijeru započeo je pre više od 1986. godine, a najveći uspeh je ostvario sa Partizanom. Osvojio je 12 titula prvaka države, pet Kupova i pet titula prvaka NLB lige i Kup Radivoja Koraća, te je tako postao najtrofejniji trener u istoriji kluba.
Karijera
Duško Vujošević je trenersku karijeru započeo 1976. godine radeći sa mlađim kategorijama košarkaša u Partizanu. 1982. godine vodio je juniorsku ekipu OKK Beograd s kojom je osvojio Prvenstvo Jugoslavije. Iste godine radio je i sa prvim timom OKK Beograd.
Godinu dana je radio u Mladosti iz Zemuna, a 1985. godine vratio se u Partizan na poziciju pomoćnog trenera prvog tima. Već u sledećoj sezoni 1986/87 na poziv Dejana Kićanovića je sa samo 27 godina postao prvi trener Partizana, sa kojim je iste sezone osvojio titulu prvaka Jugoslavije.
Sledeće sezone je predvodio Partizan do fajnal-fora Kupa evropskih šampiona. Na tom takmičenju su osvojili treće mesto. Sledeće sezone 1988/89 s Partizanom je osvojio Kup Radivoja Koraća i Kup Jugoslavije.
U sezoni 1989/89 bio je trenirao je špansku Uelvu, a već u sledećoj sezoni se ponovo vratio u Partizan. U sezoni 1990/91 Partizan je stigao do finala plej-ofa. U sezoni 1992. kratko je trenirao Crvenu zvezdu, da bio u periodu od 1992. do 1998. godine trenirao italijanske ekipe Breše, Pistoje i Skavolinija.
Po povratku iz Italije preuzeo je poziciju šefa stručnog štaba podgoričke Budućnosti, a od 1999. do 2001. godine trenirao je beogradski Radnički. 2001. godine se vratio
U Partizan se vratio 2001. godine, a od tada do 2010. godine osvojili su skoro sve što se moglo osvojiti. Partizan je devet godina zaredom osvajao titule prvaka države (2002 – 2010), te ponovo 2013. godine.
Pod vođstvom Duška Vujoševića, Partizan je osvojio i četiri Kupa (2002, 2008, 2009. i 2010. godine), te četiri titule prvaka NLB lige (2007. – 2010.).
Vujošević je 2010. godine postao najtrofejniji trener u istoriji kluba, a iste godine Partizan se plasirao u polufinale Evrolige.
U junu 2010. godine je preuzeo moskovski CSKA, sa kojim je uspeo da pobedi NBA klub na američkom tlu, što ni jednom evropskom treneru do tad nije pošlo za rukom. Međutim, nakon toga je CSKA ušao u lošu seriju, te izgubio najviše utakmica u Evroligi otkako je to takmičenje pod okriljem ULEB-a. Nakon tri meseca vođenja moskovskog kluba zbog loših rezultata Vujošević je dobio otkaz.
Vujošević je 4. oktobra 2011. godine izabran za predsednika Jugoslovenskog sportskog društva Partizan. Mandat mu je istekao 27. oktobra 2015. godine.
U junu 2012. godine se vratio u Patizan. U klubu je ostao do septembra 2015. godine kada je dolaskom nove uprave odlučeno da mu se ne ponudi novi ugovor.
Od januara 2016. godine trenira je francuski Limož.
Reprezentativna karijera
U svojoj karijeri vodio je reprezentacije Jugoslavije, Srbije i Crne Gore, samostalne Crne Gore, te je u junu 2017. preuzeo selekciju Bosne i Hercegovine.
Kao trener juniorske reprezentacije Jugoslavije osvojio je Prvenstvo Evrope 1998. godine u Vrbasu. Na Svetskom juniorskom prevenstvu 1991. godine osvojio je četvrto mesto.
Vujošević je 2003. godine izabran za selektora seniorske reprezentacije Srbije i Crne Gore sa kojom je na Evropskom prvenstvu u Švedskoj osvojio šesto mesto.
U maju 2007. godine je postao selektor reprezentacije nezavisne Crne Gore. Crnogorci su se pod njegovim vođstvom kao prvi u grupi plasirali na Evropsko prvenstvo 2011. godine.
Vujošević je u decembru 2010. godine podneo ostavku na mesto selektora, te preuzeo funkciju stručnog savetnika crnogorske reprezentacije.
U junu 2017. godine postao je selektor reprezentacije Bosne i Hercegovine. BiH je prošla prekvalifikacionu grupu, ali nije uspela da izbori učešće na Evropskom prvenstvu.
Odnos s igračima, navijačima, sudijama
Pod vođstvom Duleta Vujoševića Partizan je osvajao medalje, a njegova škola bila je dobra odskočna daska mnogim srpskim košarkaškim legendama. Sam kaže da su igrači njegova porodica i da na njih gleda kao na svoju decu.
Priznao je da je imao ključeve od stanova novih mladih igrača koji su došli u Partizan, ulazio im je u stanove u vreme kad treba da odmaraju, da proveri da li to zaista i čine.
Terao ih je da čitaju knjige kako bi, osim dobrih igrača bili i dobri ljudi, jer po njegovom mišljenju to je presudno za uspeh svake ekipe.
Ipak, njegov odnos prema igračima nije uvek ugodan i očinski, pa je javnost šokirao daveći svog igrača Bogdana Bogdanovića nakon pogreške tokom meča FMP Zelenik – Partizan 2014. godine.
Ništa blaži nije ni prema sudijama. Naprotiv, retki su mečevi u kojima svoje nezadovoljstvo nije izražavao verbalnim, a ponekad i fizičkim napadima. Priznaje da je eksplozivan čovek, koji voli pravdu, te smatra da bi je u sportu trebalo biti najviše.
Danas ga navijači Partizana veoma cene i podrška stiže sa svih strana. Ipak, to nije uvek bilo tako i publici je trebalo vremena da Vujoševića prihvati sa svim njegovim vrlinama i manama.
Odnos sa rivalima, naročito Crvenom zvezdom, njenim stručnim štabom, te navijačima uvek je bio na ivici incidenta. Naročito kada su u pitanju njegovi verbalni dueli sa predsednikom Crvene zvezde Nebojšom Čovićem.
Novinari su ga jedno vreme nazivali najvećim opozionarom u Srbiji jer oštro kritikuje vlast.
Politička karijera
Pred beogradske i parlamentarne izbore 2022. godine Boris Tadić, predsednik Socijaldemokratske partije (SDS) predstavio je javnosti svoju koaliciju „Boris Tadić – Ajmo, ljudi“.
Tadić je kandidovao Duška Vujoševića za gradonačelnika Beograda. Trener je kazao da nema nameru da se previše bavi politikom, te da je njegova kandidatura „njegov građanski gest“.
Istakao je da to radi zbog svog samopoštovanja, zbog svog sina i zbog svog prijateljstva sa Borisom Tadićem. Istakao je da to oseća kao „čast, poštovanje, obavezu i građansku dužnost da se stavi na raspolaganje[1]„.
Privatni život
Duško Vujošević je rođen u Podgorici, a porodica se kada je imao pet godina preselila u Beograd, tako da je veći deo života proveo u ovom gradu. Oženjen je Anom Vujošević sa kojom ima sina Luku koji se takođe bavi košarkom. Porodica Vujošević živi na Vračaru u Beogradu. Godišnje odmore provodi u svom stanu u Herceg Novom.
Jedno vreme je živeo na relaciji Beograd – Sarajevo jer je trenirao selekciju Bosne i Hercegovine. Tu odgovornost, kaže, preuzeo je jer mu trenutno zdravstveno stanje ne dozvoljava da se posveti vođenju klubova.
Naime, Vujošević godinama boluje od dijabetesa, a zbog lošeg zdravstvenog stanja, te problema sa bubrezima u avgustu 2017. godine nije mogao da prisustvuje nekim od ključnih mečeva svog tima.
Osim košarke i Partizana Vujošević voli umetnost, naročito književnost i slikarstvo. Kolekcionar je umetničkih slika, koje je 2009. godine izložio u Galeriji na Kosančićevom vencu.
Svoju ljubav prema literaturi prenosi i na svoje igrače, pa im tokom priprema daje knjige koje će da čitaju. Obično su to Suzukijevi „Zen i samuraji“, „Starac i more“ Ernesta Hemingveja, „Mobi Dik“ Hermana Mervila, te „Bašta sljezove boje“ Branka Ćopića.
Jedan od njegovih omiljenih pisaca je Danilo Kiš. Iako kaže da nije kafanski čovek, voli muziku. Uživa u muzici Arsena Dedića, Azre, Haustora, Partibrejkersa, Đorđa Balaševića, te Šabana Bajramovića.
Voli i filmove, a jednom prilikom je izjavio da su mu omiljeni filmovi „Građanin Kejn“, „Kum“, „Lovci na jelene“, te ruski filmovi „Rat i mir“, „Soba i po“ i drugi. Ceni rad domaćih režisera Emira Kusturice, Živojina Pavlovića i Gorana Markovića.
Za sebe kaže da je Jugosloven, te često ističe da je endemska vrsta koja uspeva samo na tom prostoru nekadašnje Jugoslavije.
Dok sportska javnost ne može da ospori njegov uspeh sa Partizanom, deo te javnosti ističe da je Duško Vujošević mogao da napravi uspeh samo u Beogradu sa Partizanom, ukazujući na neuspešnu saradnju sa moskovskim CSKA.
Njegove titule i igrači koji su ponikli u vreme kada je on bio trener Partizana govore nešto sasvim drugo.
Trofeji
- 12 titula prvaka države s Partizanom (1987, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2013, 2014.)
- 1 titula prvaka Evrope s juniorskom reprezentacijom Jugoslavije (1988.)
- 5 nacionalnih kupova s Partizanom (1989, 2002, 2008, 2009, 2010.)
- 1 Kup Radivoja Koraća s Partizanom (1989.)
- 5 titula prvaka regionalne ABA lige s Partizanom (2007, 2008, 2009, 2010, 2013.)
Duško Vujošević je 2009. godine dobio nagradu „Aleksandar Gomeljski“ za najboljeg trenera Evrolige u sezoni 2008/2009. U ovoj sezoni je po drugi put za redom uveo Partizan u četvrtfinale Evrolige. Tada je prvi put u istoriji nagrada otišla u ruke trenera koji nije osvojio Evroligu te sezone.
Reference
[1] https://www.politika.rs/sr/clanak/500496/Predstavljena-koalicija-Boris-Tadic-Ajmo-ljudi-Dusko-Vujosevic-kandidat-za-gradonacelnika