Vilijan (Willian)

Biografija

Vilijan (Willian Borges da Silva) je brazilski profesionalni fudbaler koji trenutno nastupa na poziciji krila ili veznog napadača u engleskom Čelsiju i reprezentaciji Brazila. Rođen je 9. avgusta 1988. godine u Ribeirao Piresu kod Sao Paula.

Karijeru je započeo u klubu Korintians, pre nego što je 2007. godine potpisao ugovor vredan 14 miliona evra s Šahtjorom iz Donjecka. Za šest godina koliko je proveo u Ukrajini sa Šahtjorom je osvojio pet titula prvaka Ukrajine i Kup UEFA (današnja Liga Evropa).

Godine 2013. potpisao je ugovor s ruskim klubom Anži Mahačkala, a nakon toga je za 30 miliona funti prešao u Čelsi s kojim je osvojio Premijer ligu i Liga Kup.

U dresu Brazila prvi put je zaigrao 2011. godine. Učestvovao je na Svetskom prvenstvu 2014, Kupu Amerika 2015. godine i Kupu Centralne Amerike.

Klupska karijera

Vilijan je karijeru započeo u juniorskom timu Fudbalskog kluba Korintians, a debi u seniorskom dresu sa brojem 10 doživeo je 2007. godine. Tokom prve sezone zabeležio je pet ligaških nastupa, a njegov tim je zauzeo poziciju na sredini tabele. Sledeće sezone je upisao 11 nastupa i dva gola u ligi, ali su završivši sezonu na 17. mestu ispali iz Serije A.

Šahtjor

23. avgusta 2007. godine potpisao je petogodišnji ugovor sa Šahtjorom iz Donjecka vredan 14 miliona evra. Debi u dresu ukrajinskog kluba doživeo je već 15. septembra kada je njegov tim savladao Černomorec iz Odese. Ušao je kao zamena za zemljaka Žadsona (Jádson Rodrigues da Silva) u 75. minutu meča.

Prvi gol za novi klub postigao je 31. oktobra kada je Šahtjor ubedljivo savladao Arsenal iz Kijeva rezultatom 3:1 u meču Kupa Ukrajine. Debi na evropskoj sceni je doživeo 6. novembra kada su Ukrajinci poraženi od Milana rezultatom 3:0.

Prvu sezonu je završio sa 28 nastupa u svim takmičenjima, 20 ligaških utakmica i jednim postignutim pogotkom. Pomogao je Šahtjoru da se „dočepa duple krune“, osvojivši Prvenstvo Ukrajine i Kup Ukrajine.

U finalu Superkupa Ukrajine savladali su Dinamo nakon boljeg izvođenja penala, a Vilijan je odigrao prvo poluvreme, dok ga je u drugom zamenio zemljak Brandao (Evaeverson Lemos da Silva). 27. avgusta 2008. godine Šahtjor se u meču Lige šampiona sastao s Dinamom, a Brazilac je postigao jedan od tri pogotka i doneo svom timu pobedu od 3:1.

Nakon toga „tresao je mreže“ Zorja iz Luhanska, kijevskog Dinama i Černomoreca. Nastupio je u finalu UEFA Kupa kada je Šahtjor pobedio Verder iz Bremena i konačno podigao pehar Lige Evropa. Te sezone zabeležio je ukupno 52 nastupa i postigao osam golova.

Prvi gol u sezoni 2008/2009. postigao je 15. avgusta tokom ubedljive pobede njegovog kluba od 6:1 nad Odesom. Ušao je na teren tokom sudijske nadoknade susreta UEFA Superkupa kada je Šahtjor pretrpeo poraz od 1:0. Zatresao je mrežu belgijskog Klub Briža tokom grupne faze Lige Evropa.

Sezonu je priveo kraju sa 39 nastupa i sedam golova. Pomogao je Šahjoru da ponovo osvoji Prvenstvo Ukrajine ostvarivši 77 poena, šest više od večitog rivala kijevskog Dinama.

Novu sezonu otvorio je golom u mreži Tavrije iz Simferopolja, a njegov tim je slavio ubedljivu pobedu od 7:1 u Superkupu Ukrajine. Nakon toga uspešno je savladavao golmane Krivbasa i Mariopolja. 8. marta odigrao je verovatno svoj najbolji meč u karijeri. Dao je dva gola Romi u šesnaestini finala Lige Šampiona, a Šahtjor se plasirao u četvrtfinale ovog prestižnog evropskog takmičenja.

Sezonu je priveo kraju zabeleživši 43 nastupa i postigavši osam golova u svim takmičenjima. Šahtjor je treći put zaredom osvojio Prvenstvo Ukrajine, Kup i Superkup Ukrajine. Ni naredna sezona nije bila ništa lošija, te je upisao 37 nastupa i postigao šest pogodaka, a Šahtjor je osvojio treću titulu prvaka zaredom, te drugi Kup Ukrajine.

Poslednju sezonu u dresu ukrajinskog prvaka započeo je nešto kasnije. Prvi gol i dve asistencije je upisao 19. avgusta 2012. godine tokom duela s Černomorecom. Tokom grupne faze Lige šampiona Šahtjor je poražen rezultatom 3:2 od engleskog Čelsija, a jedina dva gola za ukrajinski tim postigao je Vilijan.

Anži Mahačkala

31. januara 2013. godine potpisao je ugovor vredan 35 miliona evra s ruskim klubom Anži Mahačkala. Iako je imao želju da na leđima nosi broj 10, zbog strogih propisa UEFA-e morao je da zadrži broj 88 koji je prethodno nosio u Šahtjoru. Nakon što je prešao u Rusiju izjavio je da je veoma srećan i da svom bivšem klubu želi mnogo uspeha u budućnosti.

Već na prvom meču protiv Njukasla se povredio, a prvi gol je postigao 14. aprila 2013. godine tokom susreta s Volgom iz Nižnjeg Novogorda u kom je njegov klub slavio rezultatom 3:0. Međutim, u avgustu je uprava kluba odlučila da proda sve igrače, pa se na transfer listi našao i Vilijan iako je tek nedavno potpisao ugovor.

Čelsi

28. avgusta 2013. godine potpisao je četvorogodišnji ugovor s engleskim premijerligašem Čelsijem vredan 30 miliona funti, te zadužio dres sa brojem 22. Debi u dresu londonskih „Plavaca“ doživeo je 18. septembra tokom susreta s Bazelom u Ligi šampiona.

Nakon pobeda nad Svindonom i Steauom iz Bukurešta u Liga Kupu i Ligi šampiona, prvi put je zaigrao u premijerligaškom meču sa Norvičom. Čelsi je savladao Norvič rezultatom 3:1, a Vilijan je tog 6. oktobra upisao svoj prvi gol u plavom dresu. Posle toga „tresao je mreže“ Sauthemptona i Liverpula.

Prvi gol u novoj sezoni postigao je 27. septembra kada je njegov klub pobedio Aston Vilu rezultatom 3:0. Mesec dana kasnije dao je svoj prvi gol u Ligi prvaka, „zatresavši mrežu“ nemačkog Šalkea. 28. januara 2015. godine Čelsi se u polufinalu Liga Kupa sastao s Liverpulom, Vilijan je iz slobodnjaka šutnuo loptu ka golu, a Bane Ivanović ju je glavom zakucao u mrežu.

Pomogao je Čelsiju da peti put podigne pehar Liga Kupa. Drugu sezonu je završio sa 36 nastupa.

U prvom meču nove sezone grupne faze Lige šampiona Vilijan je direktno iz slobodnog udarca „zatresao mrežu“ Makabija iz Tel Aviva. Tokom naredna četiri meča na isti način je gađao mreže Njukasla, Sauthemptona, Porta i Dinama iz Kijeva. Time je postao najbolji izvođač slobodnih udaraca u Evropi te sezone.

Postigavši gol tokom susreta s Portom pomogao je svom timu da se plasira u nokaut fazu Lige šampiona kao prvi tim u grupi. UEFA ga je uvrstila u najbolju jedanaestorku grupne faze Lige prvaka. 13. maja 2016. godine i igrači i navijači Čelsija su ga proglasili igračem sezone.

Mesec dana kasnije potpisao je novi četvorogodišnji ugovor s engleskim klubom, a 27. avgusta postigao prvi gol u novoj sezoni. Čelsi je savladao Barnli rezultatom 3:0. Postigao je dva pogotka u polufinalu FA Kupa, a „Plavci“ su proslavili pobedu nad Totenhemom na „Vembliju“ („Wembley Stadium“).

Dvestoti nastup za Čelsi Vilijan je proslavio postigavši sva četiri gola tokom susreta s Karabagom u Bakuu 22. novembra 2017. godine. Sezonu 2017/2018 je završio sa 55 nastupa i 13 postignutih golova.

Reprezentativna karijera

Kao član brazilske U-20 selekcije prvi put je nastupio 7. januara 2010. godine tokom Južnoameričkog Prvenstva za igrače mlađe od 20 godina. Iste godine nastupio je na Svetskom prvenstvu za igrače mlađe od 20 godina, a njegov tim je eliminisan u četvrtfinalu od reprezentacije Španije.

Prvi meč u seniorskom dresu zabeležio je 10. novembra 2011. godine tokom prijateljskog susreta s Gabonom, a prvi gol je postigao 16. novembra 2013. kada je njegov tim slavio pobedu od 5:0 nad Hondurasom.

Bio je član U-23 reprezentacije Brazila na Svetskom prvenstvu 2014. godine. Propustio je da poentira sa „bele tačke“ tokom duela s Čileom. Sledeće godine je učestvovao na Kupu Amerika, kada je asistirao Robertu Firminju (Robert Firminjo) za odlučujući pogodak protiv Venecuele. Brazil je ušao u četvrtfinale kao najbolji u grupi.

U maju 2018. godine selektor Tite (Adenor Leonardo Bacchi) ga je pozvao da predstavlja Brazil na Svetskom prvenstvu u Rusiji.

Titule

Klupske titule

• 2007/2008. Prvenstvo Ukrajine sa Šahtjorom
• 2007/2008. Kup Ukrajine sa Šahtjorom
• 2008. Superkup Ukrajine sa Šahtjorom
• 2008/2009. Prvenstvo Ukrajine sa Šahtjorom
• 2008/2009. Kup UEFA sa Šahtjorom
• 2009/2010. Prvenstvo Ukrajine sa Šahtjorom
• 2010. Superkup Ukrajine sa Šahtjorom
• 2010/2011. Prvenstvo Ukrajine sa Šahtjorom
• 2010/2011. Kup Ukrajine sa Šahtjorom
• 2011/2012. Prvenstvo Ukrajine sa Šahtjorom
• 2011/2012. Kup Ukrajine sa Šahtjorom
• 2014/2015. Premijer liga sa Čelsijem
• 2014/2015. Liga Kup sa Čelsijem
• 2016/2017. Premijer liga sa Čelsijem
• 2017/2018. FA Kup sa Čelsijem

Reprezentativne titule

• 2007. Prvenstvo Južne Amerike za igrače mlađe od 20 godina

Pojedinačne titule

• 2010/2011. proglašen za najboljeg igrača ukrajinske Premijer lige
• 2015/2016. uvršten u najbolji tim grupne faze Lige šampiona
• 2015/2016. proglašen za Čelsijevog igrača godine po izboru igrača
• 2015/2016. proglašen za Čelsijevog igrača godine po izboru navijača
• 2017/2018. proglašen za Čelsijevog igrača godine po izboru navijača
• 2017/2018. postigao najlepši gol sezone
• 2018. proglašen za igrača meseca januara u Premijer ligi

Privatni život

Vilijan je rođen 1988. godine u Ribeirao Piresu. Od 2007. godine je u vezi sa lepom pravnicom Vanesom Martins (Vanessa Martins), a venčali su se 2011. godine. Njemu je tada bilo 23, a njoj 29 godina. Sledeće godine su dobili bliznakinje Valentinu (Valentina) i Manuelu (Manuella).

U aprilu 2016. godine našao se u centru afere „Panama Papers“, ali se Čelsijeva zvezda nije u medijima oglašavala po tom pitanju.

13. oktobra 2016. godine mu je tokom meča s Lesterom preminula majka, a njegove kolege Dijego Košta (Diego Costa) i Eden Azar (Eden Hazard) su golove koje su postigli na tom meču posvetili upravo njoj. I trener Antonio Konte (Antonio Conte) je takođe ovu pobedu posvetio Vilijanovoj porodici.