Zlatko Lagumdžija

Biografija

Zlatko Lagumdžija je bosanskohercegovički političar, bivši lider Socijaldemokratske  partije (SDP) BiH, potpredsednik i predsednik Vlade Republike Bosne i Hercegovine, ministar vanjskih poslova BiH i predsedavajući Saveta ministara BiH. Rođen je 26. decembra 1955. godine u Sarajevu. Oženjen je Aminom Lagumdžija . Ima troje dece. Živi i radi u Sarajevu.

Lagumdžija je u skoro dvadeset godina dugoj karijeri obavljao fukciju premijera i vd premijera u Vladi BiH, dva puta je bio potpredsednik Vlade BiH. Bio je predsedavajući Saveta ministara BiH, te dva ministar inostranih poslova BiH u dva mandata. Šest puta je biran za poslanika u Parlamentu  BiH. Član je i Partije evropskih socijalista.

Denis Bećirović, bošnjački član Predsedništva BiH ga je u januaru 2023. godine predložio za ambasadora BiH u Ujedinjenim nacijama. Lagumdžija je u maju 2023. godine izjavio da je prihvatio Bećirovićev poziv.

Lagumdžija je osnivač  Fondacije Društva zajedničkih vrednosti Sarajevo, te član madridskog kluba. Deo je brojnih međunarodnih misija i projekata u različitim delovima sveta. Član je i Svetske akademija nauka i umetnosti, te član predsedništva Bošnjačkog društva.

Obrazovanje

Zlatko Lagumdžija je 1970. godine završio Osnovnu školu „Hasan Kikić“ u Sarajevu. Upisao je gimnaziju u Sarajevu, a maturirao u američkom gradu Detroitu 1973. godine.

Nakon toga se vratio u Sarajevo, te upisao Elektrotehnički fakultet. Diplomirao je 1977. godine, magistrirao 1981. godine, a doktorirao 1988. godine na Elektrotehničkom fakultetu Univerziteta u Sarajevu.

Iste godine dobio je Fullbright stipendiju, te mogućnost da postdiplomske studije nastavi na Univerzitetu Arizona u Tusonu u Sjedinjenim Američkim Državama.

Govori engleski i francuski jezik.

Karijera

Od 1989. godine radi kao profesor na Ekonomskom i Elektrotehničkom fakultetu Univerziteta u Sarajevu. Na Ekonomskom fakultetu predaje Menadžment informacionih sistema (MIS) i informatiku.

Na Elektrotehničkom fakultetu predaje Projektovanje informacionih sistema za podršku odlučivanju. 1994. godine postao je pročelnik katedre poslovne informatike na Ekonomskom fakultetu.

Od 1995. godine je direktor Centra za mendžment i informacionu tehnologiju (MIT). Iste godine postao je potpredsednik Senata Bošnjačkog instituta.

Lagumdžija je od 2005. godine član Kluba Madrid, neprofitne međunarodne organizacije čiji članovi su bivši predsednici, premijeri i politički lideri iz 65 zemalja, a koja radi na promociji demokratije i promena na međunarodnom planu. Od 2006. godine je član Svetske akademije umetnosti i nauka.

Zbog preuzetih  političkih funkcija dva puta je zamrznuo posao profesora kako bi se posvetio rukovođenju Ministarstva vanjskih poslova BiH.

Prvi put od marta 2001. do kraja 2002. godine, a drugi put u martu 2012. kada je ponovo preuzeo fotelju ministra inostranih poslova.

U martu 2015. godine Lagumdžija je vraćen na puno radno vreme na Univerzitetu u Sarajevu.

Politička karijera

Zlatko Lagumdžija političku karijeru je započeo kao član Saveza komunista Jugoslavije (SKJ), tačnije bosanskohercegovačke partijske organizacije SKJ u kojoj je vodio informatičku službu.

U jesen 1990. godine je na prvim višestranačkim izborima u BiH bio kandidat Saveza komunista BiH-Socijaldemokratske partije BiH (SDP BiH).

Na tim izborima osvojio je 8,8 odsto glasova birača. U maju 1992. godine ga je zarobila Jugoslovenska narodna armija (JNA) zajedno sa tadašnjim predsednikom Republike Bosne i Hercegovine Alijom Izetbegovićem.

Iste, 1992. godine imenovan je za potpredsednika Vlade Republike BiH, a 1993. godine izabran je za premijera Vlade Republike BiH.

Na Opštim izborima u BiH 1996. godine izabran je za poslanika SDP-a u Predstavničkom domu Parlamentarne skupštine BiH (PS BiH).

U periodu od 2001. do 2003. godine obavljao je funkciju ministra vanjskih poslova BiH i predsedavajućeg Saveta ministara.

Od 2006. do 2010. godine bio je poslanik u Predstavničkom domu PS BiH, da bi ponovo od 2012. do 2015. godine obavljao funkciju ministra vanjskih poslova BiH.

Od 2010. godine je član predsedništva Partije evopskih socijalista.

Na Opštim izborima u BiH 2014. godine bio je nosilac liste SDP BiH za Parlamentarnu skupštinu PS BiH. Ipak, nije dobio podršku birača, pa je stranka izgubila dve trećine poslaničkih mandata u državnom parlamentu.

To je za rezultat imalo smenu rukovodstva stranke. U decembru 2014. godine održan je Treći vanredni kongres stranke na kome je za presednika izabran dotadašnji glavni sekretar Nermin Nikšić, koji je u drugom krugu osvojio 233 glasa i time postao novi lider SDP BiH.

Dve godine kasnije u jednom od svojih intervjua izjavio je da je i dalje član SDP-a, ali da nema želju da bude rukovodeći kadar u stranci, te da je odlučio potpuno da se posveti projektima koje je započeo u Fondaciji društva zajedničkih vrijednosti Sarajeva, te radu s mladim ljudima kojima predaje na Univerzitetu u Sarajevu.

Diplomatski odnosi

Lagumdžija je tokom skoro dvadeset godina duge političke karijere ostvario brojne susrete sa zvaničnicima u Evropi i svetu.

Učestvovao je u raznim projektima i misijama širom sveta, a članstvo u madridskom klubu omogućilo mu je da ostvari dobre odnose sa norveškim političarem i sveštenikom Kjelom Magneom Bondevikom i Ismailom Serageldinom direktorom Aleksandrijske biblioteke, te mnogim drugim.

Saradnju s njima nastavio je i nakon povlačenja iz politike, naročito u projektima vezanim za Fondaciju društva zajedničkih vrednosti Sarajeva.

Ipak, u javnosti je ostao zapamćen diplomatski skandal koji je u septembru 2013. godine na 68. zasedanju Generalne skupštine UN.

Naime, Lagumdžija se nije pojavio na zasedanju dok je govor držao tadašnji predsedavajući Predsedništva BiH Željko Komšić, dok je „upao“ tokom izlaganja bivšeg američkog predsednika Baraka Obame.

Dok su svi prisutni sedeli na svojim mestima i slušali Obamu, Zlatko Lagumdžija se pojavio u sali. Iz misije BiH pri Ujedinjenim nacijama ovaj potez ministra inostranih poslova njegovo ponašanje su okarakterisali kao „diplomatski skandal“.

Mediji su preneli da se on nije pojavio ni na otvaranju zasedanja Generalne skupštine, a propustio je i govore generalnog sekretara UN Ban Ki Muna i predsednika Generalne skupštine UN Džona Eša.

Posle opštih izbora koji su u Bosni i Hercegovini održani 2022. godine, Denis Bećirović je izabran za bošnjačkog člana Predsedništva BiH. U januaru 2023. godine je predložio Lagumdžiju za ambasadora te zemlje u Ujedinjenim nacijama.

Ovaj potez je naišao na osudu jednog dela javnosti. Međutim, Bećirović nije promenio mišljenje. Lagumdžija je u maju 2023. godine prihvatio ponudu da predstavlja BiH u Ujedinjenim nacijama.

Privatni život

Zlatko Lagumdžija je rođen 1955. godine u Sarajevu. Roditelji su mu se zvali Salko i Razija Lagumdžija.

Njegov otac, Salko Lagumdžija, rođen je u Vlasenici. Po struci je bio ekonomista. Bio je učesnik Narodno-oslobodilačke borbe do 1943. godine.

Nakon Drugog svetskog rata radio je u Ministarstvu industrije i rudarstva BiH. Bio je direktor Glavne direkcije metalne industrije u BiH, direktor fabrike žica i eksera „Ali-pašin Most“, te diretkor Fabrike željeznih vozila „Vaso Miskin Crni“.

Bio je predsednik sarajevske Opštine Centar i gradonačelnik Sarajeva. Osim toga bio je i poslanik u Republičkoj skupštini. Umro je 1973. godine u Sarajevu.

Razija Lagumdžija je rođena 1925. godine u Trebinju, gde je pojađala osnovnu školu, dok je srednju školu završila u Sarajevu. Diplomirala je 1956. godine u prvoj generaciji studenata na Filološkom fakultetu Univerziteta u Sarajevu, na grupi srpskohrvatski jezik i jugoslovenska književnost.

Na nagovor pisca Meše Selimovića, dobrog prijatelja porodice Lagumdžija, doktorirala je na Filološkom fakultetu u Beogradu 1976. godine.

Bila je dekan Akademije u osnivanju, a u dva mandata prvi dekan ove visokoškolske ustanove. Umrla je 1995. godine nakon kratke i teške bolesti.

U njenu čast dodeljuje se nagrada „Razija Lagumdžija“ koja se dodeljuje najuspešnijim pojedincima, nastavnicima i saradnicima Akademije za postignute rezultat u nastavi, umetnosti i nauci.

Boro Đukanović, Pjer i Jasna Žalica samo su neki od istaknutih ličnosti koji se mogu pohvaliti da su i dobitnici nagrade „Razija Lagumdžija“.

Zlatko Lagumdžija oženjen je Aminom Lagumdžija, koja se devojački prezivala Radonja. Po zanimanju je ekonomista, a vlasnica je agencije za oglašavanje i vizuelne komunikacije „Ars Creativa“.

Zlatko i Amina imaju dvoje dece, sina Salka Zlatka i ćerku Asju Zaru.

Zlatko Lagumdžija iz prvog braka ima ćerku Dinu koja živi i studira u Beogradu. Njegov sin Salko pohađao je Internacionalnu srednju školu u Sarajevu, da bi školovanje nastavio na Univerzitetu Braun, u američkoj saveznoj državi Roud Ajland.

Na 11. Juniorskoj matematičkoj olimpijadi BiH osvojio je najviše bodova pa je dobio priliku da BiH predstavlja na 17. Juniorskoj balkanskoj matematičkoj olimpijadi u Antaliji u Turskoj.

Na 58. Međunarodnoj matematičkoj olimpijadi u Rio De Žaneiru u julu 2017. godine osvjio je bronzanu medalju. On je zajedno sa još troje mladih matematičara predstavljao BiH na ovom takmičenju.

Imovinsko stanje

Prema podacima iz imovinskog kartona koji su svi političari dužni da dostave Centralnoj izbornoj komisiji (CIK) BiH, Zlatko Lagumdžija ima dve kuće sa zemljištem, te gradilište u Trebinju, stan u Sarajevu i vikendicu u Poljinama. Sa setrom deli stan u Dubrovniku u Hrvatskoj. Njegova supruga ima stan i poslovni prostor u Sarajevu.