Aleksa Bečić Biografija | Biografije Poznatih

Foto: Generacija Zed/ CC BY SA 3.0

Kratke informacije

Ime i prezime	Aleksa Bečić
Datum rođenja	4. avgust 1987.
Mesto rođenja	Cetinje
Država	Crna Gora
Prebivalište	Podgorica
Zanimanje	Magistar ekonomije, političar
Stranka	Demokratska Crna Gora

Biografija

Aleksa Bečić je crnogorski magistar ekonomije, političar i lider stranke Demokratska Crna Gora. Na Parlamentarnim izborima 2020. godine predvodio je koaliciju „Mir je naša nacija“, a od septembra 2020. godine je predsednik Skupštine Crne Gore. Rođen je 4. avgusta 1987. godine na Cetinju. Živi i radi u Podgorici.

Bečić je zvanje diplomiranog ekonomiste stekao 2010. godine, a četiri godine kasnije je postao magistar ekonomije. Međutim, nije se mnogo bavio tim poslom, jer je već sa 23 godine kao kandidat Socijalističke narodne partije (SNP) izabran za odbornika u Skupštini grada Podgorica.

U ovoj stranci je od 2005. do 2015. godine bio aktivista mladih, član i potpredsednik Gradskog odbora Podgorica i portparol stranke. Kandidovao se i za predsednika SNP-a, ali nije dobio dovoljan broj glasova.

View this post on Instagram

A post shared by Aleksa Bečić (@aleksa.becic) on Apr 2, 2020 at 11:00am PDT

Zbog neslaganja sa partijskim rukovodstvom je napustio SNP i u aprilu 2015. godine osnovao stranku Demokratska Crna Gora, na čijem je čelu ostao do danas. Već 2016. godine su postali parlamentarna partija, a Bečić jedan od poslanika u Skupštini Crne Gore. Osvojili su vlast i u pojedinim gradovima Crne Gore, ali je nisu dugo zadržali.

Na Parlamentarnim izborima 2020. godine Bečić je bio nosilac koalicione liste „Mir je naša nacija“. Osvojili su 12.54 odsto glasova, tj. 10 mandata u Skupštini. Zajedno sa koalicijama „Za budućnost Crne Gore“ i „Crno na bijelo“ uspeli su da steknu većinu u parlamentu i time okončaju tridesetogodišnju vladavinu Demokratske partije socijalista (DPS) Mila Đukanovića.

Detinjstvo, mladost i obrazovanje

Aleksa Bečić je rođen 1987. godine na Cetinju. Osnovnu i Srednju ekonomsku školu „Mirko Vešović“ je završio u Podgorici. Nakon toga je upisao Ekonomski fakultet Univerziteta Crne Gore.

Zvanje diplomirani ekonomista je stekao 2010. godine. U martu 2014. godine je magistrirao na smeru računovodstvo i revizija Ekonomskog fakulteta u Podgorici.

Bečić je od ranog detinjstva trenirao fudbal. Igrao je na poziciji desnog krila, te osvojio dva kupa Crne Gore. Osim toga, bio je član mlađih kategorija reprezentacije Crne Gore. Od fudbala se oprostio po završetku srednje škole.

Politička karijera

Aleksa Bečić je od 2005. godine bio aktivista mladih Socijalističke narodne partije (SNP). Upravo je kao član SNP-a 2010. godine postao odbornik u Skupštini grada Podgorice. Rukovodstvo partije mu je 2012. godine poverilo funkciju potpredsednika Gradskog odbora SNP-a u Podgorici, a godinu dana kasnije je preuzeo ulogu portparola stranke.

Na Lokalnim izborima koji su u Crnoj Gori održani 2014. godine Bečić je bio kandidat SNP-a za gradonačelnika Podgorice. Kao jedan od najmlađih kandidata za tu funkciju nastupio je pod sloganom „Mladost. Mudrost. Hrabrost“. Nije uspeo da osvoji tu funkciju, ali je stranka dobila osam odbornika u lokalnom parlamentu.

Zbog neslaganja unutar rukovodstva partije 23. novembra 2014. godine održan je kongres u Beranama, sa ciljem izbora novog predsednika. Jedan od kandidata za novog lidera SNP-a bio je i Aleksa Bečić.

Protivkandidati su mu bili Srđan Milić i Aleksandar Damjanović. Milić je osvojio 273 glasa, skoro duplo više od Bečića, te je ostao na funkciji predsednika. Bečić je nakon glasanja izjavio da je prvi i poslednji put pobeđen uz pomoć „centara moći“ izvan SNP, ali je ipak odlučio da ostane u stranci.

Neslaganja sa Milićem su se nastavila, te je Bečić u februaru 2015. godine izjavio da napušta partiju. Tom prilikom je rekao da aktuelnom predsedniku stranke, ništa ne veruje, kao ni njegovoj zamenici Snežani Jonici[1].

Aleksa Bečić je u aprilu 2015. godine osnovao političku stranku Demokratska Crna Gora. Na osnivačkoj skupštini koja je održana na podgoričkom Trgu republike izabran je za predsednika. Tom prilikom je kazao da će njegova stranka na naredne izbore izaći samostalno.

Pred izbore 2016. godine formirali su listu pod nazivom „mr Aleksa Bečić – Demokrate – Pobjede, a ne podjele“. Tokom kampanje su obilazili domaćinstva širom Crne Gore, što se kasnije ispostavilo kao dobar potez.

Demokrate su osvojile preko 38 hiljada, tj. 10 odsto glasova, što je podrazumevalo osam mandata u crnogorskoj Skupštini. Međutim, Bečić je zbog brojnih neregularnosti zajedno s ostatkom opozicije odlučio da bojkotuje rad skupštine sve do raspisivanja novih izbora. Izjavili su da se odriču prava na službena vozila, plaćenih troškova mobilnih telefona i goriva, te stanarina i dnevnica.

View this post on Instagram

Crna Goro glasaj mirno. Crna Goro glasaj masovno. Neka pobijedi mir. Mir je zbir svih nacija. Mir je naša nacija! 🕊
A post shared by Aleksa Bečić (@aleksa.becic) on Aug 30, 2020 at 3:05am PDT

Usledli su Lokalni izbori 2017. godine na kojima su osvojili pet mandata u Skupštini grada Kotora i sedam mandata u Budvi. Ipak, najbolji rezultat su ostvarili u Herceg Novom, gde su osvojili devet mandata, samo tri manje od vladajuće Demokratske partije socijalista.

Uspeh u Herceg Novom Bečiću je doneo status novog lidera opozicije, a mediji su ga često upoređivali sa francuskim predsednikom Emanuelom Makronom (Emmanuel Jean-Michel Frédéric Macron). To su obrazlagali činjenicama da su obojica napustili svoje partije zbog neslaganja sa predsednicima, te formirali vlastite stranke, kao i zbog činjenice da su lideri stranaka građanske i evropske orijentacije[2].

Prema rezultatima raznih anketa Bečić je postao najpopularniji opozicioni političar u Crnoj Gori. Zbog optužbi koje je Demokratski front izneo na njegov račun, prekinuli su svaki kontakt sa tom strankom. Naime, neki njeni članovi su ga optužili da je agent američkog CIA, te da su mu „Amerikanci ugradili čip“ i „poslali ga na tajni zadatak“[3].

Na Predsedničkim izborima koji su u martu 2018. godine održani u Crnoj Gori, Bečić i Demokrate su podržali nezavisnog kandidata za predsednika Mladena Bojanića. Istog kandidata su podržale i Socijalistička narodna partija, Demokratski front, Ujedinjena reformska akcija (URA) Dritana Abazovića, te Ujedinjena Crna Gora. Bojanić je osvojio 33,40 odsto glasova, ali je poražen od Mila Đukanovića.

Na Lokalne izbore, koji su takođe održani 2018. godine su izašli u koaliciji sa Ujedinjenom reformskom strankom. Premda su imali zajedničkog kandidata u više opština, uspeli su da formiraju vlast samo u Beranama, i to u koaliciji sa SNP-om i Demokratskim frontom.

Bečić se u međuvremenu sastao sa brojnim svetskim zvaničnicima, poput Majka Pensa (Michael Richard Pence), potpredsednika Sjedinjenih Američkih Država (SAD), Johanesa Hana (Johannes Hahn), komesara za proširenje Evropske unije (EU), Marjana Šareca, premijera Slovenije, te mnogim poslanicima u parlamentima zemalja članica EU[4].

Usledili su Parlamentarni izbori 2020. godine, pred koje su zajedno sa DEMOS-om, Novom ljevicom, Partijom penzionera, invalida i restitucije (PIR) i Društvom za istraživanje politike i političke teorije, te nekoliko nezavisnih kandidata formirali koalicionu listu „Mir je naša nacija“, čije je nosilac bio Aleksa Bečić.

Osvojili su 12.54 odsto glasova, tj. 10 mandata u Skupštini Crne Gore. Ujedinivši se sa koalicijama „Za budućnost Crne Gore“ Zdravka Krivokapića i „Crno na bijelo“ Dritana Abazovića, skupili su 41 mandat, što je dovoljno za formiranje nove vlade Crne Gore.

Bečić je pobedu opozicije proslavio uz poruku da će „Crna Gora biti Švajcarska na Balkanu“.

View this post on Instagram

Mir je zbir svih nacija! Mir je naša nacija!
A post shared by Aleksa Bečić (@aleksa.becic) on Aug 2, 2020 at 11:38am PDT

U isto vreme su održani i Lokalni izbori u opštinama Gusinje, Budva, Kotor, Andrijevci i Tivat. DPS je zadržao vlast u Gusinju, dok je u ostalim gradovima pobedila opozicija. Izbore u Tivtu su bojkotovali, pa je vlast pripala građanskoj listi „Narod pobjeđuje“.

Ubrzo nakon što je Državna izborna komisija (DIK) saopštila prve preliminarne rezultate Bečić, Krivokapić i Abazović su najavili zajedničko delovanje na formiranju nove vlade. U izjavama za medije su obrazložili svoje programe za oporavak ekonomije, kao i rešavanje ostalih „gorućih pitanja“.

Bečić je u nekoliko navrata istakao da neće biti „političkog revanšizma“, nego da je cilj da se sudijama i tužiocima omogući da bez straha obavljaju svoj posao, kako bi se procesuirao svako ko ima veze sa kriminalom i korupcijom. Ponovio je svoj stav da se nova vlast nikome neće svetiti, ali da će svi koji su bili umešani u bilo kakve kriminalne radnje snositi odgovornost za to.

Najavili su usvajanje Zakona o poreklu imovine i Zakona o lustraciji, te izmene spornih članova Zakona o slobodi veroispovesti. Bečić je oštro osudio incidente koji su nastali nakon proglašenja rezultata izbora, te pozvao građane da se suzdrže od bilo kakvih negativnosti i da ne nasedaju na provokacije.

Lideri tri koaliciona bloka su 9. septembra 2020. godine potpisali sporazum kojim su se, između ostalog, obavezali da nova vlada neće pokretati nikakve inicijative sa ciljem izmene državne zastave, grba ili himne, te da će nastojati da ubrzaju proces integracije u EU i poboljšaju odnose sa NATO savezom[5].

Na prvoj sednici Skupštine Crne Gore nakon izbora koja je održana 22. septembra 2020. godine Bečić je izabran za predsednika parlamenta. Za njega je glasalo 45 od 81 poslanika crnogorskog parlamenta.

Već nakon formiranja skupštinske većine i potpisivanja sporazuma tri koalicije, došlo je do previranja među predstavnika nove vlasti. Demokratski front je optužio nosioca svoje liste da radi protiv interesa ljudi koji su za njih glasali, te da je izdao predizborna obećanja.

Vlada Crne Gore je u Skupštini izglasana 4. decembra 2020. godine. Ubrzo nakon toga poslanici, sada već opozicione Demokratske partije socijalista su napustili rad parlamenta. U skupštinski plenum su se vratili kako bi glasali za smenu ministra pravde i manjskih prava Vladimira Leposavića i kako bi usvojili Rezoluciju u Srebrenici.

Nakon izglasavanja smene ministra i usvajanja rezolucije poslaničke klupe napustili su predstavnici vladajućeg Demokratskog fronta, tražeći ostavku premijera Krivokapića i rekonstrukciju vlade.

Od 41 poslanika koji su u decembru 2020. godine glasali za Vladu Crne Gore, podršku premijeru još pružaju Bečićeve Demokrate i lista „Crno na bijelo“. Zbog toga su pokrenuti razgovori lidera parlamentarne većine o daljem načinu funkcionisanja vlasti koju su osvojili 30. avgusta 2020. godine.

Bečić je u međuvremenu pokrenuo pregovore sa svim partijama vlasti i opozicije kako bi se mogli izglasati zakoni za koje je potrebna dvotrećinska, tj. tropetinska većina u Skupštini Crne Gore. Veći deo vladajuće strukture odbio je da u tome učestvuje sve dok se ne reši problem oko rekonstrukcije Vlade.

Kao predsednik Skupštine Crne Gore Bečić se sastao sa brojnim zvaničnicima, kako iz regiona, tako i iz Evropske unije. Bio je domaćin proslave 13. jula, Dana državnosti Crne Gore.

View this post on Instagram

A post shared by Aleksa Bečić (@aleksa.becic)

Privatni život

Aleksa Bečić je rođen 1987. godine na Cetinju, ali je odrastao i školovao se u Podgorici. Od detinjstva se bavio fudbalom, a u politiku je ušao 2005. godine kao aktivista mladih Socijalističke narodne partije. Sa samo 23 godine je postao odbornik u Skupštini grada Podgorica.

Za sebe kaže da je „čovjek iz naroda koji je spreman da služi narodu“ i „večiti neprijatelj lopova i kriminalaca“, dok za svoje „partijske saborce“ ističe da su „velika porodica iskrenih, principijelnih, čistih i stručnih pojedinaca[6]“.

U jednom televizijskom intervjuu je kazao da je svoj lični automobil stavio na raspolaganje članovima stranke, te da se od tada često vozi javnim prevozom.