Nikša Sviličić

Biografija

Nikša Sviličić je hrvatski komunikolog, naučnik, univerzitetski profesor, filmski režiser, nosilac tri doktorata i muzičar multi-instrumentalista. Rođen je 13. novembra 1970. godine u Osijeku. Živi i radi u Zagrebu.

Završio je dve osnovne škole, dve srednje škole – farmaceutsku i muzičku, tri fakulteta – Akademiju dramskih umetnosti, Fakultet političkih nauka i Filozofski fakultet. Ima tri doktorata, a predavao je na prestižnom Univerzitetu Harvard, te ga s punim pravom hrvatski mediji nazivaju „najobrazovanijim Hrvatom“.

Detinjstvo i obrazovanje

Nikša Sviličić je rođen 1970. godine u Osijeku, ali je već u ranom detinjstvu s roditeljima preselio u Split gde je završio srednju medicinsku školu, smer farmaceutski tehničar i srednju muzičku školu smer gitara i violina u klasi profesora Aristida Martinisa. U periodu od 1991. do 1995. godine je kao redovan student u Zagrebu istovremeno pohađao filmsku i TV režiju na Akademiji dramskih umetnosti, komunikologiju i novinarstvo na Fakultetu političkih nauka, te muzeologiju na Filozofskom fakultetu. Sva tri fakulteta završio je u roku.

Godine 1994. dobio je Rektorovu nagradu, a godinu dana kasnije Nagradu društva naučnika. 1999. godine je na Fakultetu organizacije i informatike u Varaždinu odbranio magistarski rad na temu „Multimedijalni računarski informacioni sistem i hrvatski online mediji“. Godine 2006. je na Filozofskom fakultetu u Zagrebu odbranio doktorat na Odseku za muzeologiju s temom „Modeli i vrednovanje multimedijalne i hipermedijalne prezentacije virtuelnih muzeja u Hrvatskoj“. Mentor mu je bila profesorka doktorka Žarka Vujić. Osam godina kasnije je odbranio i drugi doktorat na Odseku za komparativnu književnost s temom „Kauzalitet antropoloških aspekata strukture filmskog izraza u paradigmi novog hrvatskog igranog filma od 1991. do 2012. godine“. Ovog puta mentor mu je bio profesor doktor Nikica Gilić. Godine 2017. je odbranio i treći doktorat pri Doktorskoj školi iz Komunikologije s temom „Komunikološki i antropološko-bihevioralni aspekti društvenih vrednosti kao prediktora samoprocene krivice na primeru osuđenika na smrt“. Mentor mu je bio profesor doktor Pero Maldini.

Stipendije i stručna usavršavanja

Godine 1995. Nikša Sviličić je dobio stipendiju istraživačkog programa CEEPUS na Univerzitetu u Beču. Tokom 2001. godine je kao dobitnik UNESKO stipendije boravio u Končan Sitiju i Seulu na Južnokorejskom tehnološkom univerzitetu, te na katedri za računarske i multimedijalne sisteme predavao predmet „Multimedijalno primenjena kreativnost“. Naredne dve godine je kao Fulbrajtov stipendista predavao na katedri Film i multimedija na američkom Univerzitetu u Ohaju, te kao stipendista istraživač i gostujući predavač boravio na brojnim univerzitetima i istraživačkim centrima u Hjustonu, Los Anđelesu, San Francisku, Bostonu, Njujorku i drugima. Takođe kao Fulbrajtov (Fulbright) stipendista održao je nekoliko predavanja u Sjedinjenim Američkim državama i to iz područja razvoja informacione tehnologije i primenjene informacione tehnologije u filmu, te sinergije multimedije i hipermedijalnosti sa konvencionalnim medijima.

Radno iskustvo

U periodu od 1997. do 1999. godine Nikša Sviličić je sarađivao na projektu profesora doktora Pavla Novosela „Hrvatska demokratija i njeni mediji“ na Fakultetu političkih nauka u Zagrebu. Od 2000. do 2001. godine sarađivao je na projektu „Formalizacija i normizacija procene sigurnosti informacionog sistema“ sa profesorom doktorom Željkom Hutinskim na Fakultetu organizacije i informatike u Varaždinu.

Nakon toga je naredne dve godine radio kao umetnički direktor u firmama „Orlando film“ i „Publico“. Od 2003. godine je suvlasnik i programski direktor licencirane poslovne škole „Proactiva“, koja je po međunarodnim sertifikatima jedna od najboljih privatnih poslovnih škola u Hrvatskoj.

Na nekoliko visokih škola u zemlji i inostranstvu držao je brojna predavanja iz područja društvenih nauka i raznim poljima informacionih nauka. U periodu od 2006. do 2009. godine radio je na Tehničkom fakultetu u Zagrebu, a u međuvremenu je 2008. godine postao suvlasnik i kreativni direktor marketinške agencije „Publico“. Od 2009. do 2010. godine bio je direktor Hrvatskog audiovizuelnog centra. Od 2011. godine radi pri Institutu za antropologiju u Zagrebu, a u periodu od 2014. do 2016. godine bio je član Upravnog odbora Instituta. Od 2017. godine je zaposlen na Univerzitetu Sjever u Koprivnici.

Akademska karijera

Od 2016. godine je kao viši naučni saradnik i docent na Studiju novinarstva pri Univerzitetu Sjever. Predaje na predmetima „Uvod u medije“, „Medijska publika“ i „Javno mnjenje“. Na Studiju novinarstva pri Fakultetu političkih nauka u Zagrebu predavao je predmet „Konvergencija medija“. Od 2002. godine kao profesor visoke škole na Tehničkom fakultetu u Zagrebu predaje predmete „Komunikacijski aspekti i integracija medija“, „Menadžerske komunikacije“ „Multimedijska komunikacija“, „Multimedija“, „Multimedijski marketing“ i „Integracija medija“. Kao profesor visoke škole na Univerzitetu VERN od 2009. godine predaje predmet „Odnosi s medijima“, a od 2010. godine i predmet „Multimedijski sistemi“. Na Prvoj visokoj školi za komunikacijski menadžment Edvard Bernajs (Edward Bernays) od 2014. godine predaje predmet „Multimedija“. Mentor je pri izradi 47 diplomskih radova na brojnim fakultetima u Hrvatskoj i inostranstvu.

Naučni radovi

Nikša Sviličić se bavi naučnim radom iz oblasti komunikologije, informatologije i antropologije. Njegovi radovi citirani su u brojnim naučnim časopisima i knjigama, a on sam je među učesnicima i organizatorima više od 20 domaćih i međunarodnih naučnih skupova i konferencija. Njegova izlaganja na tim skupovima su uvrštena u brojne zbornike naučnih radova.

Nagrade i priznanja

Nikša Sviličić je dobitnik nekoliko nagrada i priznanja u Hrvatskoj i inostranstvu. Među njima se izdvajaju:

• 1996. Nagrada „Franz MC Pherson“ za najbolju internacionalnu kampanju – projekat „Canopus NLE“, premijerno predstavljen na CFSS-u u Beču
• 1997. Nagrada „Big Bell“ za najinovativniji pristup kampanji za „TIM International“
• 1998. Nagrada Društva univerzitetskih profesora za naučni rad baziran na istraživanju „Hrvatsko novinarstvo i Internet“
• 1998. Zlatno zvono na Festivalu tržišnih komunikacija za plakat i video-spot sa konceptom „Bramac – Jednom zauvijek“
• 1999. Posebno priznaje za najuspešniji pristup Telemarketing kampanji na konferenciji „International media studio approach“ u Amsterdamu
• 2000. Godišnja nagrada „Canopus“ („Canopus Award“) za najbolji multimedijalni NLE projekat u Tokiju
• 2001. Međunarodno JT priznanje (JT Award) za izuzetan doprinos održavanju korporativnih komunikacijskih procesa („The best in maintaining corporative communication processes“) u Osaki
• 2009. Muzička nagrada „Porin“ za hit godine
• 2017. Nagrada za najbolje stihove festivala na Splitskom festivalu (kantautorska kompozicija „Jube moja“)

Muzika i film

Nikša Sviličić je 18. jula 2009. godine premijerno predstavio film „Vjerujem u anđele“. Reč je o romantičnoj komediji u kojoj glume Vedran Mlikota, Dolores Lambaša, Aljoša Vučković i drugi. U ulozi režisera, producenta i scenariste našao se sam Sviličić, a film je osvojio nagrade publike na festivalima u Puli, Madeiri, Frajburgu, Leskovcu, Nišu i Ivanovu.

U periodu od 1993. do 2001. godine je kao multiinstrumentalni muzičar sarađivao sa brojnim svetski poznatim muzičarima na koncertnim turnejama. Njegova kompozicija „Vjerujem u anđele“ koju je otpevao hrvatski muzičar Oliver Dragojević je 2011. godine dobila muzičku nagradu „Porin“ u kategoriji „hit godine za film i pozorište“. Godine 2013. „Aquarius records“ je objavio album „U sobi izgubljenih koraka“. Sve kompozicije je napisao i odsvirao Sviličić, koji je bio zadužen i za produkciju albuma. Na Festivalu zabavne muzike Split 2017. osvojio je nagradu za najbolje stihove za kantautorsku pesmu „Jube moja“.

O njegovoj svestranosti govori i činjenica, da osim što svira mnoštvo instrumenata, odlično poznaje i elektroakustične gitare i „looper“ tehnologiju. Sviličić je i licencirani pilot A kategorije za bespilotne letelice (Non Pilot Aircrafts), te za video-snimanje iz vazduha.

Bibliografija

• 2010. Antropološka paradigma komunikacijskih aspekata prikazivanja, percepcije i vrednovanja muzejskih online sadržaja
• 2016. Programiranje igranog filma 1 i 2
• 2016. Interpersonalna komunikacija
• 2018. Druga strana slutnje