Uliks Fehmiju

Biografija

Uliks Fehmiju (Fehmiu) je srpski pozorišni, filmski i televizijski glumac albansko-srpskog porekla. Rođen je 3. jula 1968. godine u Beogradu. U braku je sa glumicom Snežanom Bogdanović sa kojom ima ćerku Ninu. Živi i radi na relaciji Njujork – Beograd.

Sin je pokojnog glumca Bekima Fehmijua i glumice Branke Petrić.

Još kao student Fakulteta dramskih umetnosti (FDU) u Beogradu počeo je da igra u pozorištu. Na filmu se prvi put pojavio 1990. godine i to u ulozi vlasnika kafića u drami „Početni udarac“. Usledili su filmovi „Crni bombarder“, „Bulevar revolucije“, „Vizantijsko plavo“ i drugi.

Odlaskom u Sjedinjene Američke Države (SAD) se povukao iz sveta filma i televizije. Vratio se početkom dvehiljaditih, a 2012. godine je dobio Nagradu „Srce Sarajeva“ za ulogu Mićuna u „Ustaničkoj ulici“.

Mlađa publika ga prepoznaje po ulogama u serijama „Ubice mog oca“, „Crna svadba“ i „Porodica“.

Poreklo, detinjstvo i obrazovanje

Uliks Fehmiju jer rođen 1968. godine u Beogradu. Njegovi roditelji su glumica Branka Petrić i pokojna jugoslovenska filmska zvezda Bekim Fehmiju. Ima mlađeg  brata Hedona. Odrastao je u rodnom gradu. Tu je završio osnovnu i srednju školu.

Položio je prijemni ispit na Fakultetu dramskih umetnosti (FDU) 1975. godine zahvaljujući „Svakidašnjoj jadikovki“ Tina Ujevića, Brešanovom „Hamletu u Mrduši Donjoj“, i delu komada „Ludi od ljubavi“ Sema Šeparda (Samuel Shepard Rogers III).

S obzirom na to da mu je otac bio Albanac, a majka Srpkinja, rano je shvatio da je „drugačiji“. Učen je da ne generalizuje i da se čuva predrasuda.

Filmska i televizijska karijera

Uliks Fehmiu je prvu filmsku ulogu dobio od reditelja Darka Bajića. Igrao je u vlasnika kafića u njegovoj drami „Početni udarac“ koja se u bioskopima pojavila 1990. godine. Iste godine je snimio i film „Iza zida“ po scenariju i u režiji Vladimira Manojlovića.

Radio Televizija Beograd (RTB) je od juna do avgusta 1992. godine emitovala seriju „Zaboravljeni“ u kojoj je ponovio ulogu vlasnika kafića. Seriju je režirao Bajić, a glavne uloge su tumačili Srđan Todorović, Mirjana Joković i Boris Milivojević.

Imao je manju rolu i u omnibus filmu „Prokleta je Amerika“, a iste 1992. godine su se u bioskopima pojavili filmovi „Crni bombarder“ i „Bulevar revolucije“ u kojima je utelovio likove Kire i Tonija.

Usledila je saradnja sa rediteljem Draganom Marinkovićem na filmu „Vizantijsko plavo“ u kome je igrao Nikolu.

Fehmiju je 1993. godine napustio tadašnju Jugoslaviju. Preselio se u Ameriku, ali ne kako bi gradio karijeru u filmskoj industriji, nego kako bi se bavio pekarskim zanatom.

Devet godina se nije pojavljivao na filmu, niti televiziji. Nakon toga je odigrao manju ulogu u američkoj romantičnoj komediji „I’m with Lucy“ u kojoj su glavne uloge tumačili Monika Poter (Monica Potter) i Kreg Bierko (Craig Bierko). Film se u bioskopima pojavio 2002. godine.

Ostvario je epizodnu ulogu u popularnoj dramskoj seriji „Zakon i red“ („Law & Order: Criminal Intent“).

Na domaću scenu se vratio 2005. godine ulogom Rijada u bosanskohercegovačkoj komediji „Dobro uštimani mrtvaci“. Film je otvorio 11. Sarajevo Film Festival gde je doživeo i svetsku premijeru.

Reditelj Oleg Novković mu je poverio jednu od glavnih uloga u svojoj drami „Sutra ujutru“ koja je svetlo dana ugledala 2006. godine. Scenu je delio sa Nadom Šargin, Nebojšom Glogovcem, Lazarom Ristovskim i drugima. Ova drama je bila srpski kandidat za nagradu Oskar, a Uliks je u velikom stilu najavio svoj povratak na filmsku scenu bivše Jugoslavije.

Iste godine se ponovo vratio u seriju „Zakon i red“. Ovog puta je tumačio ulogu Ratka Petrovića u jednoj od epizoda popularne američke serije.

Sa Radetom Šerbedžijom, Lucijom Šerbedžijom, Srđanom Grahovcem i drugima je snimio dramu „Lj …kao Ljubav“ („I… kot ljubezen“) koja je premijerno prikazana 24. maja 2007. godine.

Oleg Novković mu je poverio glavnu ulogu u svom novom filmu „Beli, beli svet“. Reč je o drami koju je snimio sa Jasnom Đuričić, Hanom Selimović, Nebojšom Glogovcem i drugima, a koja je premijerno prikazana na 63. Filmskom festivalu u Lokarnu u Švajcarskoj.

Film je osvojio nekoliko nagrada, uključujući i glavnu nagradu 20. Festivala istočnoevropskog filma u Kotbusu.

Sa Šerbdžijom ga je ponovo spojio reditelj Miroslav Terzić. Njih dvojica su zajedno sa Gordanom Kičićem igrali glavne uloge u dramskom trileru „Ustanička ulica“ koji se u bioskopima pojavila 2012. godine.

Uloga Mićuna u „Ustaničkoj ulici“ mu je donela „Srce Sarajeva“, najveće glumačko priznanje Sarajevo Film Festivala 2012. godine.

Tumačio je Sašu u filmu „Naša svakodnevna priča“ koji je režirala bosanskohercegovačka rediteljka Ines Tanović. Drama je premijerno prikazana na Filmskom festivalu u Sarajevu, a bila je kandidat za Oskara u kategoriji „Najbolji strani film“.

Naredne godine ga je televizijska publika imala priliku upoznati u ulozi Živojina Žike Savića u popularnoj televizijskoj seriji „Ubice mog oca“.

Fehmiju je utelovio lik Harisa u hrvatskoj seriji „Uspjeh“ koju je od 2019. godine prikazivao „HBO“. Set je delio sa kolegama Urošem Ojdanićem, Ivanom Rosić, Ivom Mihalić, Goranom Bogdanom i drugima.

Obnovio je saradnju sa Ines Tanović za potrebe snimanja drame „Sin“ koja se u bioskopima pojavila 2019. godine. Uloge su još tumačili Dino Bajrović, Emir Hadžihafizbegović, te Uliksova supruga Snežana Bogdanović.

Jedna od glavnih uloga mu je pripala i u drami „Asimetrija“ koja je premijerno prikazana 2019. godine na Međunarodnom filmskom festivalu u Sao Paulu.

Reditelj Nemanja Ćipranić mu je poverio ulogu inspektora Petra Ćirića u seriji „Crna svadba“ koju je od oktobra 2021. godine emitovalo nekoliko televizija iz Srbije i regiona. Zahvaljujući zanimljivoj tematici, ali i odličnom glumom glavnih protagonista priče, serija je doživela veliku popularnost.

Tokom snimanja ovog ostvarenja Uliksu je ponuđeno da učestvuje u snimanju mini-serije „Porodica“ koja govori o poslednja 24 života na slobodi nekadašnjeg predsednika Savezne Republike Jugoslavije Slobodana Miloševića.

Premda nije bio siguran kako će to izgledati, prihvatio je da na televiziji igra pokojnog srpskog premijera Zorana Đinđića. Seriju je od oktobra 2021. godine emitovala Radio Televizija Srbije (RTS), a izazvala je oprečne reakcije publike i kritike u zemlji i regionu.

Fehmiju, iako živi u Njujorku, s vremena na vreme prihvata uloge u projektima u Srbiji, Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini, te drugim zemljama bivše Jugoslavije

Pozorišna karijera

Uliks Fehmiju se i pre nego što je stekao diplomu FDU-a pojavio na „daskama koje život znače“. Jednu od najzapaženijih uloga ostvario je u komadu „Zapali me“ Beogradskog dramskog pozorišta i predstavi „Razbojnici“ Jugoslovenskog dramskog pozorišta (JDP[1]).

Igrao je Fartinbrasa u Šekspirovom (William Shakespeare) komadu „Hamlet“ i mnoge druge značajne uloge.

Ipak, 1993. godine odlučio je da napusti Beograd i da glumu stavi u drugi plan. S obzirom na to da živi i radi na relaciji Njujork – Beograd, pozorišna publika nema mnogo prilike da ga gleda u predstavama, ali igra vrlo zapažene uloge u filmu i na televiziji.

Priliku da glumi na maternjem jeziku njegovog oca Bekima, Uliks je dobio 2015. godine u predstavi „Romeo i Julija“ reditelja Mikija Manojlovića. To je ujedno dalo šansu njegovim obožavaocima da ga ponovo gledaju u pozorištu.

Privatni život

Uliks Fehmiju je rođen 1968. godine u Beogradu u glumačkoj porodici, pa ne čudi što je i sâm odabrao da se bavi tom profesijom. Jednom prilikom je kazao da je početkom ratnih dejstava u tadašnjoj Jugoslaviji 1992. godine „pobegao“ u Ameriku kako bi izbegao mobilizaciju. Vratio se u Beograd sedam dana kasnije, ali uprkos garancijama rukovodstva JDP-a, vojska ga nije „ostavila na miru“.

Do 1993. godine je igrao u pozorištu, na televiziji i filmu, a potom je odlučio da napusti rodni grad i da se preseli u SAD u potrazi za „normalnijim“ životom.

U jednom intervjuu je kazao da „pripada svude ili nigde“, te da teško pristaje na bilo koju vrstu izolovanosti i da je to bio jedan od razloga njegovog odlaska iz tadašnje Jugoslavije[2].

Sa suprugom, takođe glumicom Snežanom Bogdanović je do 1999. godine živeo u Kejp Rodu, a potom su se preselili u Njujork, gde i danas žive. Par ima ćerku Ninu.

Glumac retko gostuje u domaćim medijima i još ređe priča o privatnom životu. Na pozitive novinara i urednika se uglavnom odaziva kada treba da predstavi i promoviše neki novi projekat na kome radi.

Filmografija

Filmovi i serije

1990. Početni udarac

1990. Iza zida

1991. Zaboravljeni

1992. Prokleta je Amerika

1992. Crni bombarder

1992. Bulevar revolucije

1993. Vizantijsko plavo

1995. Ne veruj ženi koja puši gitanes bez filtera

1995. Udri jače manijače

2002. Šaht

2004. Red i zakon: Zločinačke namere

2005. Dobro uštimani mrtvaci

2006. Sutra ujutro

2006. Red i zakon

2007. L… kot ljubezen

2010. Beli, beli svet

2012. Ustanička ulica

2015. Naša svakodnevna priča

2016. − 2019. Ubice mog oca

2019. Uspjeh

2019. Sin

2019. Asimetrija

2021. Porodica

2021. Crna svadba

2021. Crni

Predstave

„Zapali me“, „Razbojnici“, „Hamlet“, „Romeo i Julija“ i druge.

Reference:

[1] http://www.yugopapir.com/2015/01/uliks-fehmiu-25-uspesno-gradi-glumacku.html

[2] https://www.vreme.com/kultura/ono-sto-me-cini-srecnim/