Toni Mihajlovski

Biografija

Toni Mihajlovski je makedonski pozorišni, televizijski i filmski glumac, voditelj, političar i ugostitelj. Rođen je 1. jula 1967. godine u Kumanovu. Živi i radi u Skoplju.

Od 1990. godine snimio je više od 20 dugometražnih filmova i 11 serija. Pored toga, snimao je i televizijske i kratke filmove.

Publika u Srbiji ga pamti po ulogama u filmovima „Bure Baruta“, „Parada“, „Bićemo prvaci sveta“ i drugima. Značajne uloga je odigrao u serijama „Senke nad Balkanom“, „Jedini izlaz“, „Aviondžije“ i „Crna svadba“.

Mihajlovski je od 1994. godine bio član Makedonskog narodnog pozorišta, a uloge u predstavama „Buđenje proleća“ i „Večna kuća“ su mu donele prestižne glumačke nagrade.

Na 5. Međunarodnom pozorišnom festivalu „JoakimInterFest“ u Kragujevcu 2010. godine je proglašen najboljim glumcem. Dve godine kasnije je dobio povelju za strane glumce na 47. Filmskom susretu u Nišu.

Detinjstvo i obrazovanje

Toni Mihajlovski je rođen 1967. godine u radničkoj porodici. U svet glume je ušao kao mladić, ali je, ipak, priznao da nije očekivao da će se tim poslom baviti ceo život. Po završetku srednje škole služio je vojni rok u Sloveniji.

Na nagovor prijatelja je izašao na polaganje prijemnog ispita za glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Skoplju. Uprkos jakoj konkurenciji i tome što je bio svestan da ovaj fakultet upisuju ljudi koji imaju „vezu“, uspeo je da položi prijemni ispit.

Već na prvoj godini mu je jedan od profesora kazao da bi trebalo da odabere drugo zanimanje, međutim, to ga na kraju nije sprečilo da stekne diplomu glumca.

Glumačka karijera

Prve televizijske uloge Toni Mihajlovski je ostvario u serijama „Eureka“ i „Prekaljeni“ koje su emitovane od 1991. do 1994. godine. Nakon toga se pojavio i u seriji „Makedonski narodni prikazni“ na Televiziji Skoplje.

Sa kolegama Vladom Jovanovskim (Владо Јовановски), Aleksandrom Mikićem i drugima je tokom 1994. i 1995. godine igrao u televizijskoj seriji „Bumbari“.

Reditelj Dimitri Osmanli  (Димитрие Османли)  mu je poverio manju ulogu u svojoj komediji „Anđeli na otpadu“ („Ангели на отпад“) koja je premijerno prikazana 1995. godine.

Sledeće godine se pojavio u komediji „Samouništuvanje“ („Самоуништување“), a 1997. godine ga je makedonska publika mogla videti u ulozi Fazlija u drami „Ciganska magija“ („Џипси меџик“). U filmu se pojavio i muzičar Šaban Bajramović, dok je muziku komponovao Vlatko Stefanovski (Влатко Стефановски), frontmen tadašnje grupe Leb i so.

Veću pažnju publike u Srbiji Mihajlovski je privukao ulogom Đorđa u drami „Bure baruta“ iz 1998. godine. Partnerka mu je bila Mirjana Joković, a snimio je upečatljive scene sa Vojislavom Vojom Brajovićem i Nebojšom Milovanovićem.

Iste godine je u makedonske bioskope stigao film „Збогум на 20 век“ u kome je ostvario značajnu ulogu, a koji je osvojio bojne nagrade u zemlji i inostranstvu.

Belgijski reditelj Jan Hintjens (Jan Hintjens) mu je poverio ulogu u filmu „Osveta“ koji je svetlo dana ugledao 2001. godine.

Usledili su kratki filmovi „Трета зона “ i „Едно од лицата на смртта“, te serija „Седум приказни за љубовта и свршувањето“.

Tumačio je lik Teodora u drami „Како убив светец“ koja se u bioskopima pojavila 2004. godine. Sledeće godine je bio Džango u akcijskoj komediji „Bal-kan-kan“ u kojoj je jednu od glavnih uloga igrao sarajevski glumac i muzičar Branko Đurić Đuro.

Mihalovski je u televizijskim filmovima „Strmoglavi „(2006.) i „Bunilo“ (2009.) igrao Iku i Igora.

Usledila je saradnja sa rediteljem Vladimirom Blaževskim (Владимир Блажевски) koji mu je dao zadatak da tumači Ljaka u komičnoj drami „Pank nije mrtav“ („Панкот не е мртов“). Ovo ostvarenje je osvojilo brojne nagrade na festivalima u Crnoj Gori, Nemačkoj, Češkoj, Monaku i Bugarskoj.

Iste, 2011. godine se u bioskopima širom Srbije i regiona pojavila komedija „Parada“ u kojoj je glavnu ulogu igrao Nikola Kojo, a u kojoj je makedonski glumac tumačio Albanca Azema. Film je režirao Srđan Dragojević, a ostvario je veliki komercijalni uspeh i brojne nagrade na međunarodnim festivalima širom Evrope.

Nakon toga je sarađivao sa turskim rediteljima i scenaristima na seriji „Son Yaz – Balanlar 1912“. Imao je priliku da glumi na turskom jeziku, a serija je u Turskoj zabranjena jer govori o porazima koje je tadašnje Otomansko carstvo doživelo na prostorima Balkana.

U istorijskoj drami Darka Mitrevskog (Дарко Митревски) „Treće poluvreme“ („Трето полувреме“) iz 2012. godine Toni Mihajlovski je glumio Panča.

Tokom 2014. godine publika u Srbiji je mogla da ga gleda u ulozi Dokija u komičnoj drami „Spomenik Majklu Džeksonu“, dok je u Makedoniji igrao Muzafera u istorijskoj drami „Do balčaka“ („До балчак“).

Sa Vedranom Živolićem, Dejanom Lilićem, Goranom Navojcem i drugima je 2015. godine snimio kriminalistički triler „Lazar“ u režiji Svetozara Ristovskog.

U filmu „Bićemo prvaci sveta“ i seriji „Prvaci sveta“ Mihajlovski je utelovio lik Vanče, a iste, 2016. godine je snimio kratke filmove „Brother for a Day“ i „Исклучиво жолти лалиња“.

Usledila je uloga Hadži Damjana Arsova u seriji „Senke nad Balkanom“ koja je emitovana od 2017. do 2020. godine, a koja je zabeležila veliku gledanost širom bivše Jugoslavije.

Toni je igrao Dragana Mišovića u drami Dragana Marinkovića „Pijavice“. Scenu je delio sa glumcima Lazarom Ristovskim, Nikolom Đuričkom, Tihomirom Stanićem, Ivom Mihalić i drugima. Film je osvojio nagrade na festivalima u Beverli Hilsu i Hjustonu.

Tokom 2020. godine je bio Bora Kerkez u srpskoj seriji „Tajkun“, a Hristo u makedonskoj drami „Stela“. Igrao je inspektora Kuzmančevića u filmu i seriji „Jedini izlaz“.

U humorističnoj seriji „Aviondžije“ koju od jeseni 2021. godine emituje nekoliko televizija u Srbiji, Crnoj Gori i Bosni i Hercegovini Toni Mihajlovski igra mehaničara Vuka Krcunovića Krca.

Mnoge je oduševio ulogom monaha Tihona u seriji „Crna svadba“ koja je emitovana tokom oktobra i novembra 2021. godine na nekoliko televizija.

Makedonski glumac igra Radomira Radu Pavlovića u srpskoj telenoveli „Od juta do sutra“, a pojavio se i u dve epizode serije „Branilac“.

Ostvario je i zapažene uloge u pozorištu, od kojih se posebno ističu uloga Petra Stefanovskog u predstavi „Buđenje proleća“ i Efrema Poplavskog u komadu „Večna kuća“. Jedno vreme je bio stalni član Makedonskog narodnog pozorišta.

Toni Mihajlovski je dobitnik mnogih prestižnih nagrada i priznanja na festivalima u Makedoniji i regionu.

Politička karijera

Na izborima koji su u Severnoj Makedoniji održani 2021. godine bio je kandidat opozicione VMRO DPNE za gradonačelnika Kumanova. Pobedu je sa 50.83 odsto glasova osvojio nezavisni kandidat Maksim Dimitrievski (Максим Димитриевски).

Privatni život

Toni Mihajlovski je rođen 1967. godine u Kumanovu, ali od studentskih dana živi u Skoplju. Prvog sina, Aleksandra (Александaр Михајловски) je dobio još kao student.

Sa prvom suprugom se razveo, a 2011. godine se venčao sa 13 godina mlađom Aleksandrom Jorevom (Александра Јорева Михајловски).

Venčali su se u Crkvi Svetog Dimitrija, a potom je u restoranu „Tga za jug“ u Staroj Čaršiji održano slavlje za porodicu i prijatelje. Par ima sina Maksima (Максим Михајловски).

Neko vreme se bavio ugostiteljstvom, a u jednom intervjuu je otvoreno kazao da lokal nije držao zbog zarade, nego zbog druženja.

Filmografija

Filmovi i serije

1991. — 1994. Eureka

1994. Prekaljeni

1994. Makedonski narodni prikazni

1994. – 1995. Bumbari

1995. Angeli na otpad

1996. Samouništuvanje

1997. Ciganska magija

1998. Bure baruta

1998. Zbogum na 20-tiot vek

2001. Odmazda

2003. Treta zona

2003. Sedum prikazni za ljubovta i svršuvanjeto

2003. Edno od licata na smrtta

2004. Kako ubiv svetec

2005. Bal-Kan-Kan

2006. Strmoglavi

2009. Bunilo

2011. Pankot ne e mrtov

2011. Parada

2012. Son Yaz – Balkanlar 1912

2012. Treto poluvreme

2014. Spomenik Majklu Džeksonu

2014. Do balčaka

2015. Lazar

2015. Bićemo prvaci sveta

2016. Prvaci sveta (serija)

2016. Brother for a Day

2016. Isklučivo žolti lalinja

2017. — 2020. Senke nad Balkanom

2019. Pijavice

2020. Tajkun

2020. Stela

2020. Te dua, žimi mene

2021. Jedini izlaz

2021. Jedini izlaz

2021. Aviondžije

2021. Crna svadba

2022. M

2022. Od jutra do sutra

Nagrade i priznanja

1993. nagrada za najboljeg mladog glumca na Međunarodnom festivalu „Vojdan Černodrinski“ u Prilepu

1994. nagrada za najboljeg mladog glumca na Međunarodnom festivalu „Vojdan Černodrinski“ u Prilepu

1997. nagrada Zlatna bubamara za najboljeg glumca

2000. nagrada za najboljeg glumca na Međunarodnom festivalu „Vojdan Černodrinski“ u Prilepu (uloga Petra Stefanovskog u predstavi „Buđenje proleća“)

2001. nagrada za najboljeg glumca na Ohridskom letu (uloga Pera Ginta)

2007. nagrada za najboljeg glumca na Međunarodnom festivalu „Vojdan Černodrinski“ u Prilepu

2010. nagrada za najboljeg glumca na festivalu „JoakimInterFest“

2012. povelja za strane glumce na 47. Filmskom susretu u Nišu (uloga Azema u filmu „Parada“)

2013. nagrada za najboljeg glumca na Međunarodnom festivalu „Vojdan Černodrinski“ u Prilepu (uloga Efrema Poplavskog u predstavi „Večna kuća“)

2022. Trinaestonovembarska nagrada grada Skoplja