Nataša Marković

Biografija

Nataša Marković je srpska pozorišna, filmska i televizijska glumica. Iako je do sada ostvarila veliki broj pozorišnih uloga, publika u regionu ju je upoznala kroz filmove „Nebeska udica“, „Ringeraja“, „Sedam i po“, Parada“, te televizijskim serijama „Lisice“, „Ono kao ljubav“, „Komšije“ i druge. Rođena je 21. januara 1976. godine u Kruševcu.

Glumom je amaterski počela da se bavi u rodnom Kruševcu, a sa 17 godina je upisala Akademiju u Beogradu. Bila je jedan od redovnih članova avangardne grupe „Torpedo“, a od 2008. godine njena matična kuća je „Beogradsko dramsko pozorište“.

Ostvarila je mnoge različite pozorišne, televizijske i filmske uloge, a odličnom glumom i pozitivnom energijom osvojila je kritiku i publiku širom regiona. Godine 2004. slikala se za naslovnicu časopisa „Playboy“.

Detinjstvo i obrazovanje

Nataša Marković je rođena 1976. godine u Kruševcu u radničkoj porodici. Majka je bila babica, a kasnije patronažna sestra, a otac je radio u inostranstvu. Ima sestru blizankinju Oliveru i tri godine starijeg brata. Rado se seća svog odrastanja u Kruševcu. Kaže da je oduvek bila aktivno dete, te da je želela da postane kasirka.

Trenirala je plivanje, skok u vis i odbojku, ali joj je velika želja bila da se bavi košarkom. Međutim, u tom momentu u Kruševcu nije postojao ženski košarkaški klub, pa se bavila skokom u vis. Kaže da je od toga odustala na mamin predlog. Naime, kao dete nije volela da jede, a taj sport je zahtevao mnogo napornih treninga. Zato je odlučila da se posveti nečem drugom.

U kući su svi svirali neki instrument. Brat je svirao harmoniku, a sestra je poželela da svira gitaru. Pošto roditelji nisu imali dovoljno novca da kupe i treći, Nataša se odlučila za harmoniku. Završila je nižu muzičku školu, odsek harmonika. Kaže da oba instrumenta zna da svira, ali priznaje da nije virtuoz.

U osnovnoj školi se prvi put susrela sa glumom i to u dramskoj sekciji. U srednjoj školi je ta ljubav postala veća i to zahvaljujući požrtvovanim ljudima u kruševačkom Domu omladine. Tu su spremali različite uloge i predstave i već tada je Nataša razmišljala o tome da joj gluma postane poziv.

Pred kraj drugog razreda gimnazije prijavila se za polaganje prijemnog ispita na Akademiji dramskih umetnosti u Beogradu. Prošla je u uži krug, te nakon desetak dana zauzela prvo mesto na rang listi među više od 600 prijavljenih kandidata.

Tako je prekinula srednjoškolsko obrazovanje i sa 17 godina preselila u Beograd, gde je u tom momentu njen brat živeo. Sestra Olivera je završila fakultet u Pančevu i danas je profesor gitare u Kruševcu. Nataša je diplomirala 1993. godine u klasi profesora Milenka Maričića i Branislava Mićunovića.

Karijera

Po završetku studija Nataša se pridružila avangardnoj pozorišnoj grupi „Torpedo“ koja je okupljala mnoge mlade i talentovane glumce u Beogradu. U to sumorno i teško vreme, bilo je prilično teško naći posao, ne samo u glumi nego bilo gde. Zato su mladi odlučili da uzmu stvar u svoje ruke i da pokušaju da nešto promene. I uspeli su, „Torpedo“ je delimično vratio glumu na mesto koje joj pripada.

Prvu filmsku ulogu Nataša je dobila 2000. godine u filmu „Nebeska udica“ koji je režirao Ljubiša Samardžić. Reč je o ratnoj drami u kome su glavne uloge tumačili Nebojša Glogovac i Ana Sofrenović, a kao gosti su se pojavili proslavljeni košarkaši Aleksandar Saša Đorđević, Dejan Bodiroga, Željko Rebrača, te trener Željko Obradović. Proglašen je najboljim filmom godine van engleskog govornog područja, te nominovan za nagradu „Oskar“.

Godinu dana kasnije dobila je ulogu u komediji „Ringeraja“ koju je napisao i režirao Đorđe Milosavljević. Priča prati dva brata koji su potpuno različite ličnosti, ali se u nekom momenu iz naizgled opravdanih razloga moraju zameniti. Glavne uloge poverene su glumcima Dejanu Lutkiću i Ivanu Jevtoviću. Nataša glumi Caju, a osim mladih glumaca u filmu se pojavljuju i Milorad Mandić Manda i Bata Paskaljević, te Raša Popov koji glumi samog sebe.

Iste godine započelo je snimanje TV serije „Lisice“ u kome Nataša tumači ulogu Branke, urbane devojke koja živi sa bakom u Beogradu, a izdržavaju je roditelji koji žive u inostranstvu. Kako bi se izborila s vlastitom nesigurnošću Branka se ne libi da svima kaže sve u lice, a naročito svom dečku Andreju. Karijeru konobarice uskoro zamenjuje karijerom voditeljke vremenske prognoze, a nakon toga voditeljke rok emisije.

Njene drugarice – Mimi koju igra Hana Jovčić, Staša koju tumači Jelena Stupljanin i Nada koju glumi Radmila Tomović takođe se bore da pronađu čoveka svoga života, te se konačno udaju. Serija je emitotovana na Radio-televiziji Srbije (RTS) i stekla je veliku popularnost.

Sa Srđanom Todorovićem, Aleksandrom Balmazović, Draganom Bjelogrlićem, Bogdanom Diklićem i drugim poznatim glumcima 2004. godine je snimila film „Sivi kamion crvene boje“. Komedija čiji scenarijo i režiju potpisuje Srđan Koljević je osvojila nemačku nacionalnu nagradu za najbolji film 2004. godine, te nagradu publike na 26. filmskom festivalu u Monpeljeu.

Glumila je Kosanu, suprugu vozača Svetozara koga je tumačio Ljubomir Bandović u TV seriji „Lift“ koja je emitovana 2004. godine na RTS-u. Serija je imala 10 epizoda, a glavne uloge su igrali Gordan Kičić, Paulina Manov, Vlastimir Đuza Stojiljković, Tihomir Stanić, Nebojša Glogovac i drugi.

Godine 2006. je glumila u komediji „Sedam i po“ u režiji Miroslava Momčilovića. Priča s lajt-motivom sedam smrtnih grehova prati svakodnevnicu Beograđana koje kroz život vode lične slabosti i strasti. Nataša glumi Vericu koja zajedno sa svojim partnerom Adamom (Nenad Jezdić) posećuje društvena i kulturna događanja kako bi se besplatno najela i napila. Kazna za ovaj smrtni greh stiže kada odluče da pojedu muzejski eksponat napravljen od ljudskog sala. Film je osvojio brojne nagrade u Srbiji i regionu, a njen kolega Nenad Jezdić je dobio „FIPRESCI“ nagradu za najbolju mušku ulogu.

U drami „Maska“ Marka Novakovića koja je premijerno prikazana 2007. godine Nataša glumi baronesu, a u kratkom TV filmu istog autora iz 2008. godine tumači učiteljicu. Dobila je i manju ulogu u prva tri ciklusa kultne serije „Bela lađa“ koja je emitovana u periodu od 2006. do 2012. godine.

6. septembra 2008. godine RTS je premijerno prikazao prvu epizodu humoristične serije „Ono kao ljubav“ u kome glavne uloge tumače Nataša Marković, Ljubomir Bandović, Nikola Kojo, Bojana Stefanović, Sergej Trifunović i Sonja Kolačarić. Nataša glumi Mimi, diplomiranog psihologa i „lajf – kouča“ koja se sa suprugom Bracom (Ljubomir Bandović) doseljava u novi stan. Prve komšije su im ne tako uspešan glumac Srđan (Nikola Kojo) i njegova devojka manekenka Nađa (Bojana Stefanović). Okupljaju se u Srđanovom kafiću „Hipnotisano pile“ u kome radi Džoni (Sergej Trifunović) koji sanja da postane uspešan muzičar i dečko simpatične radoholičarke Milice (Sonja Kolačarić). Serija je imala 20 epizoda, a naišla je na veoma pozitivne reakcije publike.

2011. godine je ponovo glumila sa Nikolom Kojom u hit komediji „Parada“, reditelja i scenariste Srđana Dragojevića. Tokom tri sedmice prikazivanja film je pogledalo više od 150 000 ljudi u Srbiji i regionu, a Nataša kaže da je uživala snimajući sa domaćim i regionalnim glumcima.

Krajem oktobra 2011. godine RTS je emitovao prvu epizodu serije „Cvat lipe na Balkanu“ u kojoj Nataša Marković tumači Lepavu Grdić. Serija je nastala po romanu srpske književnice Gordane Kuić, a u režiji Ivana Stefanovića, te predstavlja nastavak prethodno emitovne serije „Miris kiše na Balkanu“.

11. novembra 2012. godine je Prva srpska televizija započela emitovanje TV serije „Folk“ koja prati priču devojčice Zvezdane (Katarina Bogićević) koja sa svojim tatom (Boris Isaković) peva na svadbama i u kafanama. Serija je prikazivana u dve sezone, a Nataša tumači Žižu Arambašić. U glavnim ulogama se pojavljuju i Nataša Ninković, Marko Živić, Nikola Kojo i drugi.

Usledila je uloga Slavice u humorističnoj drami „Falsifikator“ čiju režiju i scenario potpisuje Goran Marković. Na scenariju je radio i glumac Tihomir Stanić koji tumači glavnu ulogu. Film je plod zajedničke saradnje izdavačkih kuća iz Srbije i Republike Srpske, a premijerno je prikazan na zatvaranju Međunarodnog filmskog festivala u Beogradu 3. marta 2013. godine.

Sa mladim glumcima Nikolom Rakičevićem, Markom Janketićem i Draganom Dabović je iste godine snimila film „S/Kidanje“. Reč je o debitantskom dugometražnom filmu reditelja Koste Đurđevića. To je ljubavna priča s elementima komedije, koja je oduševila publiku u Srbiji.

U „Tesnoj koži 5“ je baš kao i u prethodnom filmu tumačila pevačicu, te je ponovo pokazala talenat za muziku koji gaji od malih nogu.

Od 2014. do 2018. godine Nataša Marković je glumila u četiri veoma uspešne TV serije – „Otvorena vrata“, „Urgentni centar“, „Čizmaši“ i „Komšije“. Premda je svaka od ovih uloga veoma različita, glumica je uspela da se snađe u svakoj od njih, te da iznova oduševljava publiku kraj malih ekrana.

Kako na filmsku i televizijsku karijeru, glumica može da bude ponosna na karijeru u pozorištu. Premda je njena matična kuća „Beogradsko dramsko pozorište“, gde je posetioci od naredne sezone mogu videti u predstavi „Crna kutija“, Nataša je sarađivala i sa mnogim drugim pozorištima u Srbiji. Posebno je ponosna na dečje predstave koje je izvodila sa „Pozorištancetom Puž“.

Privatni život

Nataša Marković je rođena 1976. godine u Kruševcu. Odrasla je sa sestrom blizankinjom i starijim bratom. Njena sestra je profesor gitare u Kragujevcu, a brat joj je jeromonah.

Već sa 17 godina je odselila iz porodičnog doma kako bi studirala glumu u Beogradu. Diplomirala je u roku i do sada je ostvarila brojne i vrlo zapažene uloge u filmovima, serijama i predstavama. Vrlo brzo je očarala publiku pozitivnom energijom i dobrim transformacijama bez obzira da li glumi u komediji ili nekom „ozbiljnijem žanru“. Ističe da se uspeh ogleda i u talentu, ali i neprestanom i predanom radu.

Kao dete se bavila raznim sportovima – plivanjem, gimnastikom, atletikom i odbojkom, ali joj je san bio da postane košarkašica. Pošto u tom momentu u njenom rodnom gradu nije postojao ženski košarkaški klub, Nataša je odlučila da se bavi nečim drugim.

Njen brat je svirao harmoniku, pa su roditelji odlučili ćerkama da ponude da izaberu jedan instrument koji će da nauče da sviraju. Natašina sestra Olivera je izabrala gitaru, a ona se odlučila za harmoniku. Završila je nižu muzičku školu u Kruševcu. Još kao devojčica pevala je u horu, a muziku smatra najkompletnijom umetnošću. Sa drugaricama je u Beogradu 90-ih godina osnovala mali bend koji je obrađivao bugarske pesme. Imale su i nekoliko nastupa, ali im kasniji angažmani nisu dozvoljavali da se tome posvete u potpunosti. Poznato je da Nataša ipak rado peva, a u njene pevačke sposobnosti mogli su se uveriti i ljubitelji mjuzikla.

Kroz dramske sekcije, a kasnije i kroz rad u Domu omladine u Kruševcu zavolela je glumu. Prvi pokušaj da upiše Akademiju u Beogradu je uspeo, pa je Nataša sa 17 godina postala student glume. Danas je jedna od najpoznatijih glumica te generacije, kako u pozorištu, tako i na televiziji. Raznim ulogama osvojila je srca publike širom Srbije, ali i regiona.

Premda ne voli mnogo da priča o svom privatnom životu, Nataša je u nekoliko intevjua priznala da su joj velika strast egzotična putovanja na koja ide sa svojim suprugom. To ipak nisu skupi aranžmani u režiji velikih turističkih agencija, nego putovanja na koja oni idu sami. Do sada je posetila Indiju, Nepal, Indoneziju, Burmu, Laos, Kambodžu, Severnu Afriku, Egipat, Maroko, Ganu, Senegal, Burkinu Faso, Etiopiju za koju kaže da je apsolutno čarobna.

Na ta putovanja ide kako bi upoznala svet, ali i samu sebe, jer joj, kako sama kaže svako novo iskustvo sa drugačijim ljudima i kulturama oplemenju shvatanje života oko sebe i u sebi.

Filmografija

Filmovi i TV serije

• 2000. Nebeska udica
• 2002. Ringeraja
• 2002. – 2003. Lisice
• 2004. Sivi kamion crvene boje
• 2004. Lift
• 2006. Sedam i po
• 2007. Maska
• 2008. Na tatinom mestu
• 2006. – 2009. Bela lađa
• 2009. – 2010. Ono kao ljubav
• 2011. Parada
• 2011. – 2012. Cvat lipe na Balkanu
• 2012. Najlepša je moja zemlja
• 2013. Folk
• 2013. Falsifikator
• 2013. S/Kidanje
• 2013. Tesna koža 5
• 2013. Folk
• 2014. Otvorena vrata
• 2014. Urgentni centar
• 2015. Čizmaši
• 2015. – 2018. Komšije

Pozorišne predstave:

Arapska noć, Falsifikator, Buđenje proleća, Gospođica Julija, Jadnici, Letnja noć bez sna, Rebeka, Rekvijem – negde između Pariza i Šangaja, Trpele, Zečevi su brza hrana, Džeki Kenedi – Medeja, Shopping & Fucking!, Izgnanici, Klaus i Erika, Luna-park, Kad su cvetale tikve, Terorizam, Crna kutija i druge.