Kratke informacije
Ime i prezime | Dejan Cicmilović |
Datum rođenja | 21. jul 1971. |
Mesto rođenja | Priština |
Država | Srbija |
Prebivalište | Niš |
Zanimanje | Glumac, reditelj, univerzitetski profesor |
Biografija
Dejan Cicmilović je srpski pozorišni, televizijski i filmski glumac, reditelj i univerzitetski profesor. Rođen je 21. jula 1971. godine u Prištini. Živi i radi u Nišu.
Cicmilović je karijeru započeo u Teatru „Joakim Vujić“ u Kragujevcu. Nakon toga je postao stalni član ansambla Narodnog pozorišta u Nišu, ali je sarađivao i sarađuje i sa pozorištima iz cele Srbije. Ostvario je na desetine značajnih uloga i dobio nekoliko vrlo važnih glumačkih nagrada.
Na televiziji se prvi put pojavio 1997. godine manjom ulogom u seriji „Gore – dole“. Usledile su uloge u filmovima i serijama „Crna Zora“, „Inkarnacija“, „Klan“, „Beležnica profesora Miškovića“, „Kalkanski krugovi“, „Igra sudbine“ i mnogim drugima.
Detinjstvo i obrazovanje
Dejan Cicmilović je rođen 1971. godine u Prištini. Posle osnovne škole, završio je Srednju glumačku školu u Nišu u klasi Mime Vuković Kurtić. Diplomirao je predstavom „San letnje noći“ Viljema Šekspira (William Shakespeare) koju je režirao Marislav Radosavljević, a u kojoj je igrao Oberona.
Cicmilović je 1993. godine upisao glumu na Fakultetu umetnosti u Prištini. Diplomirao je četiri godine kasnije predstavom „Ljubavnik“ u Pozorištu „Bojan Stupica“ u Beogradu.
Pozorišna karijera
Dejan Cicmilović je pozorišnu karijeru započeo u nekadašnjem Teatru „Joakim Vujić“ u Kragujevcu koji danas nosi naziv „Knjaževačko-srpski teatar“.
Reditelj Aleksandar Lukač mu je poverio ulogu majora Atertona u svojoj predstavi „Ruženje naroda u dva dela“ koja se na repertoaru našla krajem septembra 1988. godine.
Od decembra 1991. godine je u istom pozorištu igrao Melhiora Gabora u komadu „Buđenje proleća“, a od jula 1992. godine je glumio reportera u predstavi „Briši od svoje žene“.
Cicmilović je u kragujevačkom teatru od jula 1992. godine igrao Stojana u predstavi „Koštana“ koju je režirao Gradimir Mirković po istoimenom delu Borislava Stankovića.
Utelovio je lik detektiva u predstavi „Briši od svoga muža“ koju je režirao Petar Govedarović, a koja se pred publikom Knjaževsko-srpskog teatra našla u decembru 1992. godine.
S istim rediteljem je sarađivao i na komadu „Od Rastka do Svetog Save“ koji je na repertoaru kragujevačkog pozorišta bio od kraja januara 1993. godine.
Usledila je predstava „Zemlja jesmo“ koja se pred publikom premijerno našla u martu 1993. godine.
Utelovio je lik Edgarda u komadu „Kralj Lir“ koji je režirao Petar Govedarović po tekstu Viljema Šekspira (William Shakespeare). Ova uloga mu je donela nagradu „Jovan Milićević“ za najboljeg mladog glumca na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić“.
Od 1995. godine je u Knjaževsko-srpskom teatru igrao predstavu „Limunacija“, a od 1996. godine tumačio je uloge u komadima „Osmeh anđela“, „Čarobna frulica“ i „Balkan ekspres“.
Cicmilović je od februara 1997. godine u Sterijinoj „Pokondirenoj tikvi“ koju je režirao Dragan Jakovljević glumio Vasilija, u alternaciji sa Miodragom Pejkovićem.
Iste godine imao je još tri premijere. Drama „Ljubavnik“ se pred posetiocima Knjaževačko-srpskog teatra prvi put našla u julu, a od oktobra 1997. godine Dejan je glumio u „Ognjenoj kupini“. U alternaciji sa Milošem Krstovićem glumio je Pašu u predstavi „Draga Jelena Sergejevna“.
Od polovine 2000. godine Cicmilović je tumačio lik Radivoja u predstavi „Čuješ li, mama, moj vapaj?“. Tokom naredne godine ponovo je imao tri premijere.
Igrao je predstavu „Šta je to u ljudskom biću što ga vodi prema piću“ u režiji Božidara Đurovića, a reditelj Dejan Krstović mu je poverio ulogu Horacija u komadu „Hamlet rimejk“. Horacije mu je doneo nagradu za glumačko ostvarenje na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić“ u Užicu.
Usledila je saradnja sa Narodnim pozorištem u Nišu gde je od decembra 2021. godine glumio Dima u komadu „Poloneza Oginjskog“ koju je režirao Radoslav Rale Milenković.
U istom pozorištu je od februara sledeće godine tumačio lik Hortensija u Šekspirovoj „Ukroćenoj goropadi“ u režiji Milana Karadžića.
Tokom 2003. godine se prvi put pojavio u ulozi Nikolaja Nikolajeviča Rembranta u komadu „Sutra će biti bolje“ i Viljema ždrepca u predstavi „Noževi u kokoškama“.
Cicmilović je 2004. godine postao stalni član Narodnog pozorišta u Nišu. Iste godine je pred niškom publikom igrao predstavu „Je li bilo kneževe večere?“ za koju je dobio Glumačku nagradu na Joakimfestu u Kragujevcu.
Sledeće godine je pred publikom u Leposaviću igrao predstavu „Kraljević Marko“ u režiji Juga Radivojevića. Pored toga, glumio je u dramama „Kod Lepog izgleda“ i „Edmund Kin“ u Narodnom pozorištu u Nišu.
Sa Sanjom Krstović, Aleksandrom Marinkovićem i drugima je od jula 2006. godine u niškom teatru igrao predstavu „Iza kulisa“. Usledila je saradnja sa rediteljem Miroslavom Belovićem na komadu „Ne očajavajte nikad“.
Ulogom u predstavi „Odabrani i uništeni“ dobio je Nagradu za glumačko ostvarenje na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić“ u Kruševcu, te Glumačku nagradu na „Joakimfestu“ u Kragujevcu.
Pred niškom publikom se u martu 2009. godine našla drama „Bura“ reditelja Andraša Urbana u kojoj je Cicmilović tumačio lik Kalibana. Zahvaljujući ovoj ulozi dobio je Nagradu za glumačko ostvarenje na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić“ u Šapcu.
Od 2012. godine je u niškom Narodnom pozorištu igrao predstave „Mesec dana na selu“ i „Svet“, dok je u Regionalnom pozorištu u Novom Pazaru glumio u drami „Emigranti“.
Na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu prvi put se pojavio u februaru 2013. godine u ulozi Galerija u predstavi „Konstantin“ koju je režirao Jug Radivojević.
Cicmilović je u Narodnom pozorištu u Nišu od marta 2014. godine igrao predstavu „Mala“, a od decembra iste godine tumačio je lik Gubika u komadu „Šoferi“.
Usledila je saradnja sa Šabačkim pozorištem gde je od jula 2015. godine tumačio lik Edhema u predstavi „Duge noći i crne zastave“.
Tokom 2016. godine premijerno je igrao u predstavama „Valjevska bolnica“ i „Brod ljubavi“, a tokom naredne godine u komadima „Na čistini“, „Mrtve duše“ i „U čije ime“.
Režirao je predstavu „Jesenja sonata“ koja se pred niškom publikom prvi put igrala u junu 2018. godine. Od iste godine je glumio Sretu u komadu „Limunacija“ reditelja Nebojše Bradića.
Utelovio je lik Vasilija Šopalovića u predstavi „Putujuće pozorište Topalović“ koja je premijerno izvedena u martu 2019. godine pred publikom Narodnog pozorišta u Nišu.
Nišlije su ga od oktobra iste godine mogle gledati u ulozi Apostolovića u drami „Vlast i njena opozicija“ Egona Savina. U međuvremenu je pripremao predstavu „Ivokova slava u Prizrenu“ u režiji Bojana Stojčetovića.
Tolstojeva „Ana Karenjina“ se pred niškom publikom našla krajem januara 2021. godine. Predstavu je režirao Irfan Mensur, a Dejan Cicmilović je „oživeo“ Karenjina.
Iste godine se u Ćosićevim „Deobama“ u režiji Juga Radivojevića prvi put pojavio u ulozi Koste Cvetića.
Usledila je saradnja s „Akademijom 28“ i rediteljem Bojanom Stojčetovićem na predstavi „Narod to voli“ koju su premijerno izveli u aprilu 2021. godine[1].
Televizijska i filmska karijera
Dejan Cicmilović se na televizijskim ekranima prvi put pojavio 1997. godine u manjoj ulozi u seriji Gordana Mihića „Gore dole“. Nakon toga je glumio portparola u dramskoj seriji Siniše Pavića „Porodično blago“.
Pojavio se u filmu i seriji „Pljačka Trećeg rajha“ dok je u filmu „Bitka na Čegru“ utelovio lik Huršid-paše.
Kneza Vujicu Vulićevića je „oživeo“ za potrebe filma „Crna Zora“ koji se u bioskopima pojavio 2007. godine. Cicmilović je naredne godine glumio doktora u seriji „Selo gori, a baba se češlja“.
Igrao je radnika u štampariji u seriji „Folk“ iz 2014. godine. Naredne godine se pojavio u ulozi majora Matića u seriji „Čizmaši“.
Reditelj Filip Kovačević mu je poverio ulogu naučnika u svom trileru „Inkarnacija“ koji je premijerno prikazan 2016. godine. Iste godine Cicmilović je u filmu „Sporazum“ glumio advokata Tasića.
Bio je jedan od policajaca u seriji „Šifra Despot“, te vizantijski poslanik u seriji „Nemanjići: Rađanje kraljevine“. Utelovio je lik inspektora Keserovića u humorističnoj seriji „Komšije“, te predsednika skupštine u dramskoj seriji „Koreni“ nastaloj po istoimenom delu Dobrice Ćosića.
U komediji „Petak 13. II“ tumačio je lik Tita. Osim toga, pojavio se i u serijama „Urgentni centar“ i „Žigosani u reketu“.
Cicmilović je glumio biznismena u filmu „Hotel Beogradu“ u kome su glavne likove igrali Miloš Biković i ruska glumica Dijana Požarska.
Dejan Cicmilović je odigrao manju ulogu u filmu i seriji „Aleksandar od Jugoslavije“. Glumio je generala Milivoja Bojovića u seriji „Porodica“ koja govori o poslednje 24 sata na slobodi nekadašnjeg jugoslovenskog i srpskog predsednika Slobodana Miloševića.
Manju ulogu je utelovio u seriji „Beležnica profesora Miškovića“ koja je premijerno prikazana 2021. godine.
Iste godine je premijeru doživeo film „Pucnji u Marseju“ u kome je Cicmilović igrao Žan Pol Belena.
Bio je policijski načelnik u seriji „Vreme zla“, dok mu je u seriji „Feliks“ poverena uloga Zorana Tomića.
Reditelj Boban Skerlić mu je poverio ulogu predsednika Lakovića u seriji „Klan“ koja je premijerno emitovana od decembra 2020. do oktobra 2022. godine na Televiziji „Superstar“.
Sa Vojinom Ćetkovićem, Žarkom Lauševićem, Ivanom Zečević i drugima od 2021. godine igra u seriji „Kalkanski krugovi“. Ljubitelji ove serije prepoznaju ga po ulozi Miluna.
Dejan Cicmilović se tokom 2022. godine pojavio u čak tri serije. Igrao je predsednika kućnog saveta u „Bloku 27“, majstora u „Tajnama vinove loze“, te Mungosa u tinejdžerskoj seriji „U klinču“.
Od 2023. godine u seriji „Pad“ koju emituje Radio Televizija Srbije (RTS) igra Mijata, dok mu je u seriji „Tunel“ poverena uloga klijenta.
Akademska karijera
Dejan Cicmilović je 2005. godine postao asistent na predmetima Scenski govor i Tehnika glasa na Dramskom odseku grupa za glumu pri Fakultetu humanističkih nauka u Nišu.
Zvanje docent je stekao 2009. godine i od tada je počeo da predaje glumu na Fakultetu umetnosti u Kosovskoj Mitrovici. Cicmilović je zvanje redovnog profesora stekao 2019. godine[2].
Filmografija
Filmovi i serije
- 1997. Gore dole
- 2001—2002. Porodično blago
- 2002. Ringeraja
- 2004. Pljačka Trećeg rajha
- 2004. Pljačka Trećeg rajha (serija)
- 2006. Bitka na Čegru
- 2007. Crna Zora
- 2008. Selo gori, a baba se češlja
- 2014. Folk
- 2015. Čizmaši
- 2016.‚Inkarnacija
- 2016. Sporazum
- 2018. Šifra Despot
- 2018. Nemanjići — rađanje kraljevine
- 2018. Komšije
- 2018. Koreni
- 2018—2021. Urgentni centar
- 2019. Petak 13. II
- 2019. Žigosani u reketu
- 2020. Hotel Beograd
- 2021. Aleksandar od Jugoslavije
- 2021. Aleksandar od Jugoslavije (serija)
- 2021. Porodica
- 2021. Beležnica profesora Miškovića (
- 2021. Pucnji u Marseju
- 2021. Vreme zla
- 2021. Feliks
- 2021—2022. Klan
- 2021—2023. Kalkanski krugovi
- 2022. Blok 27
- 2022. Tajne vinove loze
- 2022. U klinču
- 2023. Pad
- 2023. Tunel
- 2023. Crta
Predstave: „Ruženje naroda u dva dela“, „Buđenje proleća“, „Briši od svoje žene“, „Koštana“, „Briši od svog muža“, „Od Rastka do Svetog Save“, „Zemlja jesmo“, „Kralj Lir“, „Limunacija“, „Osmeh anđela“, „Čarobna frulica“, „Balkan ekspres“, „Pokondirena tikva“, „Ljubavnik“, „Ognjena kupina“, „Draga Jelena Sergejevna“, „Čuješ li, mama, moj vapaj?“, „Šta je to u ljudskom biću što ga vodi prema piću“, „Hamlet rimejk“, „Poloneza Oginjskog“, „Ukroćena goropad“, „Sutra će biti bolje“, „Noževi u kokoškama“, „Je li bilo kneževe večere?“, „Kraljević Marko“, „Kod Lepog izgleda“, „Edmund Kin“, „Iza kulisa“, „Ne očajavajte nikad“, „Bura“, „Niš ex press“, „Mesec dana na selu“, „Emigranti“, „Svet“, „Konstantin“, „Devetstopetnaesta, tragedija jednog naroda“, „Mala, „Šoferi“, „Duge noći i crne zastave“, „Valjevska bolnica“, „Brod ljubavi“, „Na čistini“, „Mrtve duše“, „U čije ime“, „Jesenja sonata“, „Limunacija“, „Putujuće pozorište Šopalović“, „Ivkova slava u Prizrenu“, „Vlast i njena opozicija“, „Ana Karenjina“, „Deobe“, „Narod to voli“ i druge.
Nagrade i priznanja
- 1994. Nagrada Jovan „Milićević“ za najboljeg mladog glumca na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić“ (za ulogu u predstavi „Kralj Lir“)
- 2001. Nagrada za glumačko ostvarenje na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić“ u Užicu (za ulogu u predstavi „Hamlet rimejk“)
- 2004. Glumačka nagrada na Joakimfestu u Kragujevcu (za ulogu u predstavi „Je li bilo kneževe večere“)
- 2008. Nagrada za glumačko ostvarenje na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić“ u Kruševcu (za ulogu u predstavi „Odabrani i uništeni“)
- 2008. Glumačka nagrada na Joakimfestu u Kragujevcu (za ulogu u predstavi „Odabrani i uništeni“)
- 2009. Nagrada za glumačko ostvarenje na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić“ u Šapcu (za ulogu u predstavi „Bura“)
- 2015. Glumac večeri na Pozorišnoj reviji „Teatar na pravom putu“ u Šapcu (za ulogu u predstavi „Duge noći i crne zastave“)
Reference
- [1] https://teatroslov.mpus.org.rs/predstave.php?id=20373
- [2] https://www.juznevesti.com/ko-je-ko/Dejan-Cicmilovic.sr.html
Dejan Cicmilović na društvenim mrežama
Dejan @ Facebook | |
IMDB | Dejan @ IMDb |