Aleksandar Kolarov

Biografija

Aleksandar Kolarov je srpski profesionalni fudbaler koji trenutno igra na poziciji levog beka u italijanskom fudbalskom klubu Inter iz Milana i reprezentaciji Srbije. Rođen je 10. novembra 1985. godine u Beogradu.

Iako obično igra na poziciji levog beka, Kolarov je poznat po tome što jednako dobro igra i kao centralni bek, ali i dužinom levog krila. Osim toga poznat je i po silovitom i vrlo preciznom šutu sa većih udaljenosti. 2011. godine proglašen je fudbalerom godine u Srbiji.

Karijeru je započeo u beogradskoj Crvenoj zvezdi, ali pošto nije uspeo da se probije u prvi tim 2004. godine je prešao u Fudbalski klub Čukarički iz Beograda. Dve godine kasnije zaigrao je za OFK Beograd, odakle je prešao u italijanski Lacio.

S italijanskim prvoligašem je 2009. godine osvojio Kup Italije (Coppa Italia) i Superkup Italije (Supercoppa Italiana). Godinu dana kasnije prelazi u Mančester Siti, sa kojim je osvojio dve titule Premier lige (Premier Legue), FA Kup (FA Cup) i Liga Kup (League Cup).

Kolarov je u dresu Rome od 2017. do 2020. godine odigrao stotinu mečeva i postigao 17 golova. U septembru 2020. godine je potpisao ugovor vredan 1.5 miliona evra s Interom iz Milana. Već u prvoj sezoni zajedno su osvojili trofej Serije A.

U seniorskoj reprezentaciji Srbije nastupa od 2008. godine. Do avgusta 2021. godine je odigrao 74 meča, uključujući one na Olimpijskim igrama 2008. godine i svetskim prvenstvima 2010. godine i 2018 godine. Na Mundijalu 2018. godine u Rusiji bio je kapiten reprezentacije Srbije.

Klupska karijera

Profesionalnu karijeru Aleksandar Kolarov je započeo kao omladinac beogradske Crvene zvezde. U klubu je proveo pet godina, ali nikada nije dobio priliku da zaigra u prvom timu. U januaru 2004. godine osamnaestogodišnji Kolarov prelazi u Čukarički, koji je tada igrao u Prvoj ligi Srbije i Crne Gore.

Ugovor je potpisan na tri godine, a srpski bek je sezonu 2003/2004 završio u mlađem timu, da bi u leto 2004. zaigrao za prvi tim beogradskog kluba. U debitantskoj sezoni nastupio je 27 puta, ali to ipak nije spasilo klub od ispadanja iz Prve lige. Sezonu 2005/2006 Čukarički je započeo u Drugoj ligi, a Kolarov, koji je do tada bio u startnoj postavi je tokom zimskog prelaznog roka prešao u OFK Beograd.

Za OFK Beograd Kolarov je zaigrao u februaru 2006. godine, a tokom te sezone postigao je i svoj prvi gol u domaćoj ligi. U timu s Karaburme igrao je do leta 2007. kada je prešao u Lacio. Naime, OFK Beograd ga je prodao italijanskom klubu za 925 000 funti (oko 700 000 evra).

Svoj prvi gol u Seriji A Kolarov je postigao 30. septembra 2007. godine u meču protiv Ređine. Udarac sa 38 metara oduševio je navijače Lacija, ali i celokupnu italijansku sportsku javnost. U Ligi šampiona debitovao je 27. oktobra 2007. godine u meču protiv Verdera iz Bremena.

U porazu na gostovanju od 2:1, Kolarov je zabeležio jednu asistenciju. Sa Lacijom je osvojio Kup Italije 2008. godine. Tokom druge sezone učvrstio je svoju poziciju u prvom timu rimskog kluba, postigavši spektakularan gol klubu Leče na stadionu „Via del Mare“.

U drugom gradskom derbiju sezone protiv Rome, Kolarov je primivši loptu od svog golmana, pretrčao 85 metara i silovito zatresao mrežu golmana Donija (Doniéber Alexander Marangon).  13. maja 2009. godine Lacio je igrao u finalu Kupa Italije protiv Sampdorije iz Đenove. Nakon produžetaka rezultat je bio 1:1, pa je konačni rezultat zavisio od preciznosti sa bele tačke. Kolarov je postigao jedan od penala koji je omogućio njegovom timu da osvoji trofej.

Pobedom nad Interom iz Milana Lacio je 2009. godine osvojio Superkup Italije. Kako se sezona 2009/2010 bližila kraju tako su i priče da će Kolarov da napusti Lacio postajale sve glasnije. Italijanski mediji su pisali da su dva velika kluba zainteresovana za srpskog beka – engleski Mančester Siti i španski Real Madrid.

24. jula 2010. godine Kolarov je potpisao ugovor s Mančester Sitijem u kome se engleski klub obavezuje da će Laciju da isplati 16 miliona funti obeštećenja. Debi u engleskoj Premijer ligi Kolarov je doživeo 17. avgusta u meču s Totenhem Hotspurom.

Svoj prvi gol postigao je 18. januara 2011. godine u pobedi protiv Lestera u meču FA kupa. Prvi pogodak u Premijer ligi postigao je u remiju s Birmingem Sitijem.  14. maja je proveo svih 90 minuta na terenu pomogavši svojoj ekipi da savlada Stouk i osvoji svoj prvi i jedini trofej u toj sezoni.

U leto 2011. godine ekipi se pridružio francuski bek Gael Kliši (Gaël Clichy), što je „proredilo“ njegove nastupe u startnoj ekipi. Ipak, 14. septembra 2011. godine postigao je gol izjednačenja protiv Napolija u meču Lige šampiona. Petnaestak dana kasnije odigrao je celi meč protiv Blekburna, te pomogao svojoj ekipi da ostvari ubedljivu pobedu u Premijer ligi.

I sledeće godine igrao je vrlo dobro, pa je 31. marta 2012. godine bio jedan od najzaslužnijih za povratak Mančester Sitija prilikom rezultata 3:1 protiv Sanderlenda. Mančester Siti je osvojio Premijer ligu, a Kolarov je zabeležio 12 nastupa.

18. septembra 2012. godine je iz slobodnog udarca zatresao mrežu Real Madrida u meču Lige šampiona, što ipak nije bilo dovoljno da njegov tim pobedi. Susret je završen rezultatom 3:2 u korist španskog „kraljevskog kluba“. Iz slobodnih udaraca nakon toga „cepao“ je mrežu Aston Vile i Sanderlenda.

U finalnom meču grupne faze Lige šampiona koji je Siti igrao protiv Bajerna iz Minhena 10. decembra 2013. godine, Kolarov je postigao gol iz penala, te preokrenuo rezultat u korist svog kluba.

Jedini gol u Premijer ligi tokom sezone 2013/2014, postigao je 1. januara 2014. godine savladavši Svonsijevog golmana Gerharda Tremela (Gerhard Tremmel). Meč je završen rezultatom 3:2 u korist Sitija. 11. maja iste godine sa Mančester Sitijem je osvojio drugi trofej Premijer lige.

Te sezone odigrao je 30 ligaških mečeva i 44 u svim takmičenjima. 12. juna 2014. potpisao je novi trogodišnji ugovor s Mančesterom, koji ga je obavezao da će do 2018. biti deo ove ekipe. Od tada je na njegovom dresu umesto broja 13 pisao broj 11.

Nakon toga ponovo se vratio u Rim, ali ovog puta potpisao je ugovor s Romom vredan pet miliona evra. „Iskustvo, kvalitet, pobednički duh i lidersko umeće su samo neke od kvaliteta koje Aleksandar Kolarov donosi u žuto-crveni tim“ rečenica je kojom je na zvaničnom sajtu kluba predstavljen srpski bek.

Neki navijači su mu teško oprostili prošlost u večitom rivalu Laciju, ali to ne umanjuje značaj koji Kolarov ima za Romu. Na konferenciji za štampu Srbin je izjavio da će „dati sve od sebe da tim pobeđuje i osvaja trofeje“. Kolarov je „zadužio“ dres sa brojem 11.

Prvi nastup, ali i prvi gol u dresu Rome Kolarov je postigao već 20. avgusta 2018. godine i time obezbedio pobedu svom timu nad Atalantom. Roma se 18. oktobra sastala sa Čelsijem u meču Lige šampiona, a srpski reprezentativac je postigao jedan od tri gola za svoju ekipu. Ovaj susret završen je rezultatom 3:3.

Samo četiri dana kasnije njegov pogodak je doneo pobedu Romi nad Torinom od 1:0.

Prvi pogodak u sezoni 2018/19 postigao je 26. septembra kada je njegov tim savladao Frosinone rezultatom 4:0. Tri dana kasnije zatresao je mrežu svog bivšeg kluba i gradskog rivala Lacija. Time je ušao u istoriju kao drugi igrač koji je uspeo da se upiše u listu strelaca za Romu i Lacio u nekom gradskom derbiju. Na kraju sezone 2018/19 uvršten je u idealnu jedanaestorku Serije A. Tokom tri sezone u dresu Rome zabeležio je stotinu nastupa i postigao 17 golova.

Kolarov je 8. septembra 2020. godine potpisao jednogodišnji ugovor s Interom iz Milana koji je podrazumevao i opciju obnove nakon isteka godinu dana. Vrednost tog ugovora bila je 1.5 miliona evra. U prvoj sezoni u Milanu odigrao je sedam mečeva i nije postigao niti jedan pogodak. Uprkos tome, uspeli su da osvoje trofej italijanske Serije A.

Reprezentativna karijera

Kolarov je bio deo mlade reprezentacije Srbije koja je igrala protiv Holandije u finalu Evropskog prvenstva za igrače mlađe od 21 godine. U polufinalu protiv Belgije je postigao vrlo važan gol koji je omogućio prolazak u finale ovog velikog takmičenja. Srbija je poražena u finalu, a Kolarov je uvršten u najbolji tim takmičenja.

Za seniorsku reprezentaciju Srbije prvi put je zaigrao 28. maja 2008. godine u prijateljskom meču protiv Rusije. Sa reprezentacijom Srbije učestvovao je na Svetskom prvenstvu koje je 2010. godine održano u Južnoj Africi. Bio je jedan od ključnih igrača tokom kvalifikacija za Evropsko prvenstvo 2012. godine, što mu je 2011. godine donelo titulu najboljeg igrača u Srbiji. Prvi gol za Srbiju postigao je 11. septembra 2012. godine u velikoj pobedi od 6:1 protiv Velsa, u kvalifikacionom meču za Svetsko prvenstvo 2014. godine. 7. juna 2013. godine je iz slobodnog udarca zatresao mrežu selekcije Belgije tokom kvalifikacija za Mundijal 2014. U septembru sledeće godine postigao je važan gol u remiju protiv Francuske. Sa četiri pogotka bio je najbolji strelac Srbije u ovim kvalifikacijama.

Navijače Srbije posebno je obradovao 8. oktobra 2015. godine kada je dao gol Albaniji u 90. minutu susreta kvalifikacija za Evropsko prvenstvo 2016. godine.

Srbija je izborila učešće na Svetskom prvenstvu koje je održano 2018. godine u Rusiji. Kolarov je preuzeo kapitensku traku od Branislava Ivanovića, te zajedno sa tadašnjim selektorom Mladenom Krstajićem poveo svoj tim na najveću fudbalsku smotru.

Prvi protivnik Srbije na Svetskom prvenstvu bila je reprezentacija Kostarike. Golom iz slobodnog udarca Kolarov je doneo pobedu svom timu od 1:0. Međutim, porazi od Švajcarske (1:2) i Brazila (0:2) doveli su do toga da „Orlovi“ napuste takmičenje u prvoj fazi.

Kolarov je od 2008. do 2020. godine odigrao 94 meča u dresu Srbije i postigao 11 golova.

Titule

Klupske titule

• 2008/2009. Kup Italije s Lacijom
• 2009. Superkup Italije s Lacijom
• 2010/2011. FA Kup s Mančester Sitijem
• 2011/2012. Premijer liga s Mančester Sitijem
• 2013/2014. Premijer liga s Mančester Sitijem
• 2013/2014. Liga kup s Mančester Sitijem
• 2015/2016. Liga kup s Mančester Sitijem
• 2020/21. Serija A s Interom iz Milana

Pojedinačne titule

• 2011. Najbolji igrač u Srbiji
• 2018/19. uvršten u idealnu jedanaestorku Serije A

Privatni život

Aleksandar Kolarov je od 2008. godine u braku sa Vesnom Kolarov, s kojom ima dvoje dece, ćerku Unu i sina Nikolu. Iz vanbračne afere s dizajnerkom Kristinom Mijačević ima sina Petra.

Srpski tabloidi su krajem 2019. godine objavili vest da se Aleksandar i Vesna Kolarov razvode, te da je jedan od razloga afere koje su pratile srpskog fudbalera u poslednje vreme, kao i udaljenost zbog obaveza.

Spekulisalo se da je brakorazvodnu parnicu pokrenula Vesna, te da je Aleksandar već započeo vezu s italijankom Kristinom Bućo[1]. Međutim, ni jedno od supružnika Kolarov nisu komentarisali takve tekstove u tabloidima.

Reference

[1] https://www.blic.rs/zabava/aleksandar-kolarov-vesna-razvod/9pt7jq4